12 grudnia będziemy świętować rocznicę premiery jednego z najważniejszych albumów w historii muzyki.
Grali i wskazywali kierunek rozwoju muzyki pop. Jeśli spojrzysz na elementy, które składają się dziś na muzykę pop, to w dużej mierze są to elementy, z którymi The Clash bawili się na płycie Sandinista! Ludzie po prostu nie byli gotowi na wielokulturowy kierunek, w jakim zmierzała muzyka – Don Letts (reżyser filmu dokumentalnego Clash Westway To The World)
12 grudnia będziemy obchodzić 40. rocznicę premiery jednego z najważniejszych albumów w historii muzyki. Album Sandinista! zajmuje kluczowe miejsce w karierze The Clash. Podczas gdy cztery poprzednie albumy grupy były dopracowane i skoncentrowane na rock’n’rollu ich potrójny album z 1980 roku pozwolił Nickowi „Topperowi” Headonowi, Mickowi Jonesowi, Paulowi Simononowi i Joe Strummerowi dać się ponieść emocjom.
Sandinista! to 36 utworów (37 z wersją „Guns Of Brixton” śpiewaną przez czteroletnią dziewczynkę) i 140 minut muzyki. Sandinista! brzmi, jak połączenie czterech solowych albumów, reprezentujących lewicowość Joego i jego rosnącą fascynację muzyką świata, zamiłowanie Micka do pop-rocka i wczesnego nowojorskiego hip hopu, zanurzenie Paula w muzyce reggae oraz muzyczne korzenie Nicka w jazzie i funku. Jedyny rodzaj muzyki nieobecny na płycie to coś, co można by łatwo zidentyfikować jako punk rock.
Z okazji rocznicy premiery albumu 11 grudnia pojawi się nowe wideo, które wyreżyserował Don Lets. Film ten stworzony został przy użyciu licencjonowanych nagrań archiwalnych The Clash grających na amerykańskim Tom Synder Show w 1981 roku, wraz z b-rollem Don Lettsa. Na specjalnym spotkaniu Don odpowie na pytania dotyczące premiery.
