W serwisach cyfrowych pojawił się album „Brian Eno – Film Music 1976-2020” – kompilacja utworów skomponowanych przez Eno na potrzeby filmowych ścieżek dźwiękowych.
Romans Briana Eno z muzyką filmową rozpoczął się w 1970, gdy kompozytor stworzył muzykę do krótkometrażowego filmu eksperymentalnego Malcolma Le Grice’a „Berlin Horse”. W 1976 skomponował muzykę do „Sebastiane” oraz zapomnianego greckiego horroru klasy b – „Land Of The Minotaur” aka „The Devil’s Men”. Zbiegło się to z premierą słynnego albumu „Music For Films” w 1978. Klasyczne wczesne filmowe momenty z kariery Eno to „Prophecy Theme” z „Diuny” Davida Lyncha, „From the Beginning” z „Opery” Dario Argento, „Force Maker” i „Late Evening in Jersey” z „Gorączki” Michaela Manna, „Under” z filmu „Wspaniały świat” w reżyserii Ralpha Bakshiego czy cover soulowego klasyka z repertuaru Williama Bella, „You Don’t Miss Your Water” z filmu „Poślubiona mafii” Jonathana Demme.
„Music For Films” było luźną kompilacją materiału nagranego w latach 1975-78. Zamierzeniem było stworzenie koncepcyjnego soundtracku do nieistniejącego filmu i tylko ostatni utwór, „Final Sunset”, faktycznie został napisany na potrzeby konkretnego filmu. Utwory z tej płyty ostatecznie pojawiły się w filmach zrealizowanych po premierze. Fragmenty „Music For Films” można było usłyszeć m.in. w remake’u kultowego filmu Godarda „Do utraty tchu” w reżyserii Dereka Jarmana, „Byle do jutra” Johna Woo, „Rock ‘n’ Roll High School” Allana Arkusha czy „Schronieniu” Todda Hayesa.
Eno ponownie skorzystał z takiego podejścia, współpracując z U2 nad „Passengers” na album „Original Soundtracks 1”. Cztery kompozycje z albumu zostały wykorzystane w filmach przed premierą płyty: „Beach Sequence” i „Your Blue Room” w „Po tamtej stronie chmur” Michelangelo Antonioniego, „Miss Sarajevo” w dokumencie o tym samym tytule oraz „One Minute Warning” w klasycznej animacji „Ghost in the Shell” Mamoru Oshiiego. „Always Forever Now” można było później usłyszeć w „Gorączce”. W połowie lat 70. Eno rozpoczął owocną i bogatą współpracę z brytyjskim reżyserem Derekiem Jarmanem. Trwała ona aż do śmierci reżysera w 1994. Muzykę Eno słyszymy w czterech obrazach twórcy.
„An Ending (Ascent)” i „Deep Blue Day” pochodzą z „Apollo: Atmosphere & Soundtracks”, albumu, który Eno nagrał z bratem Rogerem oraz Danielem Lanoisem. Kompozycja oryginalnie powstała z myślą o dokumencie Ala Reinerta „For All Mankind”, jednak od tego czasu można było usłyszeć ją także w „Traffic” Stevena Soderbergha czy „28 dni później” Danny’ego Boyle’a. „Deep Blue Day” utożsamiane jest ze sceną, w której Ewan McGregor nurkuje w toalecie w „Trainspotting”.
Poza „Glitterbug” czy „For All Mankind”, Eno stworzył kompletne ścieżki dźwiękowe do wielu innych filmów, w tym wspólnie z Jonem Hopkinsem i Leo Abrahamsem do „Nostalgii anioła” Petera Jacksona. Niedawno skomponował muzykę do filmu Henrique Goldmana, „Nazywają mnie śmierć” czy „Rams” Gary’ego Hustwita. Najnowszy soundtrack Briana Eno powstał do „We Are As Gods”, również w reżyserii Hustwita. Premiera zaplanowana jest na 2021 rok.
Brian Eno ma na koncie także ścieżki dźwiękowe do seriali: „Top Boy”, „Mr Wroe’s Virgins”, „Hammerhead”, „Francis Bacon’s Arena”, „Neverwhere” oraz „How Buildings Learn”.
„Film Music 1976-2020” to wyczekiwana kompilacja, na którą składa się 17 najsłynniejszych kompozycji Briana Eno na wielki i mały ekran. To świetny pomysł na rozpoczęcie ekscytującej przygody z dorobkiem kultowego artysty.
