Z okazji 80. rocznicy urodzin Wojciecha Młynarskiego przypominamy największe przeboje Wojciecha Młynarskiego w jego wykonaniu, które utrwalił na płytach Polskich Nagrań – wytwórni, w której debiutował i dla której nagrał największe swoje przeboje. Znajdziecie je wszystkie zarówno na płytach winylowych, jak i w popularnych serwisach streamingowych.
To gwarantowana uczta muzyczna. Pełna humoru, najlepszych tekstów i celnych puent, które choć minęło tyle lat są nadal aktualne. Wojciech Młynarski to niekwestionowany mistrz polskiej piosenki.
Zapraszamy do wysłuchania dwóch urodzinowych playlist Wojciecha Młynarskiego z największymi przebojami w jego wykonaniu.
Artysta debiutował albumem “Wojciech Młynarski śpiewa swoje piosenki” (1967), na którym Młynarskiemu towarzyszą znakomite zespoły Janusza Senta, Andrzeja Kurylewicza i Andrzeja Trzaskowskiego. Świetna muzyka i piękne, mądre teksty i do dziś lubiane hity jak: „Niedziela na Głównym”, „W co się bawić”, „Żniwna dziewczyna”, „Jesteśmy na wczasach”. „Dziewczyny bądźcie dla nas dobre na wiosnę” to kolejna płyta w dyskografii Wojciecha Młynarskiego zawierająca przeboje: „Tupot białych mew”, „Ballada o zasługiwaniu”, „W razie czego przypomnijcie sobie Zdzisia”, „Bynajmniej”. Premierę miała w 1968 roku a rok później ukazał się „Obiad rodzinny” z piosenkami: „Lubię wrony”, „Nie ma jak u mamy”, „Przedostatni walc”. Młynarskiemu towarzyszą najlepsze ówczesne zespoły: Janusza Senta (pianisty, który w późniejszych latach mu wiernie towarzyszył), Adama Makowicza, Andrzeja Wiernika, Adama Skorupki, Włodzimierza Kruszyńskiego oraz Alibabki. „Recital 71” to czwarty autorski album z 1971 roku. Nagranie zostało zrealizowane podczas koncertu w Sali Kameralnej Filharmonii Narodowej. Płyta analogowa oddaje unikalną atmosferę tego październikowego wieczoru. Na albumie znajdują się m.in. piosenki: „Ballada o malinach”, „Przyjdzie walec i wyrówna”, „Podchodzą mnie wolne numery”. W latach późniejszych pojawiły się płyty rejestrujące występy artysty „na żywo” w Teatrze Ateneum – album „Recital w Ateneum’86” oraz „Młynarski & Sent ” w warszawskim teatrze Rampa z 2001 roku.
Stanisław Dygat znakomicie oddał sedno i sens twórczości Wojciecha Młynarskiego pisząc komentarz do longplaya „Dziewczyny bądźcie dla nas dobre na wiosnę”:
„Wojciech Młynarski jest autorem tekstów do piosenek, które sam na estradach wykonuje. Te piosenki, moim zdaniem, kwalifikują go na najbardziej interesującego pisarza w młodej literaturze polskiej. Interesuje się powszednim dniem przeciętnego Polaka i do swego talentu dodaje prawdopodobieństwo świata, który nam pokazuje. Może dlatego, że przejmuje się tak bardzo tymi wszystkimi małymi ludźmi, którym się z tych czy innych przyczyn w życiu nie powodzi. Wzrusza się nimi i ich niefortunne zmagania z codziennością, ukazuje jednocześnie satyrycznie i poetycko. Jest pozbawiony złośliwości, która wbrew temu, co niektórzy sądzą zawadza prawdziwej satyrze. Kojarzy się czasem z Chaplinem, Keatonem, Tatim, czasem z Dostojewskim i Czechowem w pewnych nastrojach z O’Henrym. Jego bohaterowie powszedniości walcząc daremnie przeciw niej korzystają już z najnowszych zdobyczy cywilizacji, a wciąż są zaplątani w przeżytki minionych epok. Młynarski kocha tych ludzi, chciałby ich jakoś pocieszyć, jakoś im pomóc. Chyba pomaga. Stwierdzam to po sobie.”
Cóż więcej można dodać? Świetna muzyka i piękne, mądre teksty. Piosenki choć mają już wiele wiosen brzmią doskonale i są trwałym świadectwem geniuszu Wojciecha Młynarskiego.
