Tuż po swoich ostatnich singlach „King Of The Night Time World (Live)” i Escape (Live) ” , ikony rocka LA THE HOLLYWOOD STARS powracają z kolejnym singlem i wideo na żywo, wydanym przez Golden Robot Records. „Make It To The Party (Live)” jest już dostępny na wszystkich platformach do transmisji strumieniowej!
“ Make It To The Party ” : to, co zaczęło się jako piosenka o rockerze, który chciał, aby jego dziewczyna spotkała się z nim na przyjęciu wbrew życzeniom jej potępiającej matki, przekształciło się w hymn świata, który ponownie otwiera się po trudach roku 2020. THE HOLLYWOOD STARS chcą, aby świat ponownie „dotarł na imprezę”!
Przesłanie gitarzysty prowadzącego Rubena De Fuentes do świata jest proste: „Cześć dzieciaki, w końcu zobaczyłem światło na końcu tunelu i to koniec tej pandemii! Nie będziemy już dłużej siedzieć bezczynnie i odebrać nam wolności. Nadszedł czas, aby ponownie otworzyć naszą piękną planetę i jeśli chcesz się dobrze bawić. “ Udaj się na imprezę ” ! ”
O GWIAZDACH HOLLYWOOD
„Kiedyś nie lubiłem The Hollywood Stars , lubiłem The New York Dolls . Wtedy usłyszałem, jak The Hollywood Stars grają „ Satisfaction”. Teraz chcę je pieprzyć ”.
– Iggy Pop
Gwiazdy Hollywood – pierwszy skład (1973-1974):
Mark Anthony – gitara, wokal
Ruben De Fuentes – gitara prowadząca
Scott Phares – wokal
Terry Rae – perkusja, wokal
Gary Van Dyke – gitara basowa (1973) / Kevin Barnhill – gitara basowa (1974)
„Prawdopodobnie najbardziej legendarnym aktem, dla którego otworzyłem był The Yardbirds z Jeffem Beckiem” – wspomina Rae. „Beck miał wtedy kilka piosenek, które były po prostu oszałamiające. Stał w cieniu, odwrócony plecami do publiczności, ale dźwięk wydobywający się z jego wzmacniaczy był czymś, czego nikt do tej pory nie był w stanie zrobić. Przynajmniej nie w Hollywood, może w Wielkiej Brytanii. Muzycy na scenie w Los Angeles pytali go: „Przez co grasz? Jak uzyskać ten dźwięk?”. a on po prostu mówił (przyjmuje brytyjski akcent) „Hej stary, wszystko jest w moich palcach”.
Grupa zadebiutowała na publicznym koncercie jako The Whiskey A Go Go 17 i 18 grudnia 1973 roku . Gwiazdy Hollywood stały się jednym z najpopularniejszych zespołów w The Whiskey przez następne 12 miesięcy.
W styczniu 1974 roku Ted Feigin podpisał kontrakt z Columbia Records z A&R. Fowley był zdecydowany wyprodukować debiutancki album zespołu, ale Feigin szybko go zamknął. W rezultacie Fowley przekazał wodze Donahowerowi i Bruce’owi, stając się jedynie drugorzędną postacią w przyszłej trajektorii zespołu.
Czas studyjny został zarezerwowany w The Record Plant w Hollywood, aby nagrać kilkanaście utworów na debiutancki album. Bill Szymczyk ( The Eagles, The J. Geils Band ) został zatrudniony do produkcji z Allanem Blazkiem ( The Eagles, The Who ) jako inżynierem. Wśród pięciu twórców piosenek Anthony’ego podczas sesji było dwóch współautorów z Kim Fowley , które odniosły wielki sukces po rozpadzie Starsów, “ King of the Night Time World ” (nagrany przez Kiss zarówno na płycie Destroyer z 1976, jak i 1977 Alive II ) i „Escape” (nagrane przez Alice Coopera w Welcome to My Nightmare z 1975 roku). Fowley miał dodatkowych dwóch współautorów; Współpracownik Fowleya (i autor „Born to Be Wild” Steppenwolfa ) Mars Bonfire miał trzy; zespół nagrał singiel Danny’ego Huttona z 1965 roku „Roses and Rainbows” ; a pozostałe utwory były współautorem z udziałem Pharesa , De Fuentesa, Rae i zewnętrznego autora piosenek Petera Lyonsa .
Pomimo 34 dni intensywnej pracy sesyjnej, album został ostatecznie złomowany, a zespół odpadł. Bez winy zespołu. „ Zupełnie nowy zespół A&R ze Wschodniego Wybrzeża przybył do Columbii ”, wspomina Phares. „ Nie tylko zwolnili Feigina i innego gościa z zachodniego wybrzeża A&R, ale później dowiedziałem się, że systematycznie porzucali każdy zespół lub artystę, którego podpisał Feigin”.
„To był naprawdę przygnębiający czas” – wspomina De Fuentes. „ Sesje szły świetnie, a my byliśmy tak blisko ukończenia płyty. A potem wszystko po prostu zniknęło ”.
Bomba spadła na The Hollywood Stars. Po szybkiej wspinaczce, podczas której Jo hn Lennon, Angie Bowie i Iggy Pop oklaskiwali swoje występy na żywo w The Whiskey , pierwszy skład zespołu szybko się zatrzymał.
W październiku 1974 roku The Stars zagrali jeden ze swoich ostatnich koncertów w The Hollywood Palladium jako support dla innego, wkrótce rozpalonego brokatowego rockowego combo, The New York Dolls . I ggy Pop, Flo & Eddie , The GTO’s, Michael Des Barres i Zolar X zapewnili dodatkowe wsparcie. „ Pamiętam, że na tym koncercie przeżyłem chwilę na crowdsurfingu, zanim ktokolwiek wymyślił termin ‘crowdsurfing ‘” – mówi Phares.
W następnym miesiącu, w listopadzie, grupa rozpadła się po ostatnim koncercie w The Whiskey – na którym zostali upamiętnieni przez ich byłego Svengali, Kim Fowley. Anthony, który uderzał głową z Pharesem, nie był pokazem rzekomo z powodu grypy.
Musiało minąć 39 lat, zanim złomowany album Columbia wreszcie ujrzał światło dzienne. Muzyk i producent Robin Wills ( The Barracudas, Fortunate Sons ) przypadkowo połączył się z Rae na blogu o mocnym popie w 2013 roku. Wills był podekscytowany, gdy dowiedział się, że Phares był w posiadaniu 1⁄4-calowej taśmy z sesjami. Czas w studio został zarezerwowany, aby dopracować jakość dźwięku, a album Shine Like a Radio: The Great Lost 1974 został wydany na gatefoldowym winylu przez Last Summer / Light in the Attic w 2013 roku.
Magazyn Record Collector przyznał albumowi pięć gwiazdek i nazwał go „ jedną z najważniejszych reedycji roku ”. Poruszające, sugestywne podsumowanie hollywoodzkiej sceny brokatowego rocka, album trzeszczy z mocą popu The Sweet and The Move i glamour z dumą Cockney Rebel i Hunky Dory David Bowie.
Gwiazdy Hollywood – drugi skład (1976-1977):
Mark Anthony – wokal prowadzący, 2. gitara prowadząca,
Ruben De Fuentes – gitara prowadząca
Bobby Drier – perkusja, perkusja
Terry Rae – perkusja, wokal
Michael Rummans – gitara basowa
Wznowione Hollywood Stars wkrótce pojawiły się w Sound City Recording Studios w Hollywood, nagrywając nowe utwory z kanadyjskim muzykiem / producentem Neilem Merryweatherem . De Fuentes pamięta, że Merryweather został wprowadzony do gry dzięki rekomendacji Fowleya, a czas w studio został skompensowany przez współwłaściciela Sound City, Joe Gottfrieda. „Kiedy byliśmy w Sound City, Fleetwood Mac był w pokoju na końcu korytarza, nagrywając swój pierwszy album z Lindsey Buckingham i Steviem Nicksem ”, wspomina De Fuentes.
Sesje były szybkie i produktywne, a wszyscy czuli, że Merryweather wykonał świetną robotę, przechwytując obecną mieszankę popu zespołu i przyjaznego dla radia AOR. Niedługo po powrocie na występy na żywo do gwiazd zwrócił się Clive Davis z propozycją podpisania kontraktu z Aristą . Tamten menedżer Stars, Michael Lippman , skorzystał z okazji. „ Liczyliśmy na znalezienie wytwórni, która wydałaby album Merryweather, który został ukończony i zmasterowany” – mówi De Fuentes. „Potem podpisał z nami kontrakt Clive i miał własne pomysły na produkcję. Chciał przerobić cały album ze swoim producentem i aranżerem smyczkowym. Konsensus w grupie brzmiał: „Człowieku, właśnie nagraliśmy ten wspaniały rekord. Dlaczego musimy to wszystko robić od nowa? „”
„Zmieniło się to dokładnie w ten sam scenariusz, który mieliśmy z Columbia, gdzie wytwórnia musiała zapewniać pracę ludziom„ w tłumie ” – podnosi Rae. „Z dnia na dzień wszyscy ci ludzie, których nie znaliśmy, byli teraz związani z zespołem i naturalnie skończyło się na tym, że straciliśmy kontrolę i inni ludzie podejmowali za nas decyzje. Wielokrotnie natrafialiśmy na ten scenariusz z Gwiazdami ”.
Pomimo problemów w studiu, The Stars pozostali popularnym rysunkiem na żywo w Hollywood i chętnie wyszli i zaczęli wykonywać nowy materiał przed publicznością na żywo. Oprócz grania przed przepełnionymi domami w The Whiskey i The Starwood, Starsi mieli również rezerwację, aby wyruszyć w trasę, wspierając kolegów z wytwórni Arista, The Kinks, dla Sleepwalker z 1977 roku.
Oryginalne wcielenie zespołu tylko raz zagrało poza południową Kalifornią, ale nowym Starsom udało się zagrać między innymi w Vancouver, Seattle i Portland z The Kinks .
Wkrótce po zakończeniu trasy stało się oczywiste, że pęknięcia w zespole zaczęły się poszerzać. De Fuentes wspomina, że podczas grania przez zespół nad Aristą Anthony otrzymał gratkę w wysokości 84 000 dolarów tantiem za napisanie piosenek do Kiss „King of the Night Time World” i „Escape” Alice Coopera. Ale poza kupnem kampera, aby ograniczyć szansę na to, że znowu stanie się bezdomnym, Anthony wkrótce został spłukany. Chciał też grać solo. Zespół został wezwany do biura ich ostatniego menadżera Jacka Nelsona , który również zarządzał Queen w Beverly Hills. De Fuentes, Rae i Rummans zostali poinformowani, że Anthony wyjeżdża solo i że Stars się skończyli po raz drugi.
Pomimo odejścia Anthony’ego i rozczarowanej Rae, teraz bez wytwórni Hollywood Stars kontynuowali przez kolejny rok z De Fuentes, Rummans, Drier i nowym piosenkarzem Alem Austinem.
Między 1976 a 78 rokiem The Hollywood Stars otwierało się przed tak różnorodnymi legendami, jak pionier rocka Bo Diddley , gwiazda disco Sylvester i punkowa rodzina królewska Ramones . Mieli także obsadzoną gwiazdami gamę rodzimych talentów, którzy wsparli gwiazdy, w tym Van Halen , The Runaways, The Knack i Quiet Riot . „Zanim nazwaliśmy to odejściem, punk i nowa fala były tym, co działo się w Hollywood” – mówi De Fuentes. „ Gwiazdy uważano za starą gwardię”.
Czterdzieści lat po rozwiązaniu składu z 1978 roku The Hollywood Stars ponownie zebrali się na jednodniowy koncert charytatywny 11 listopada 2018 roku w The Bootleg Theatre w Los Angeles. W składzie, który przekraczał czas, znaleźli się założyciele Phares, De Fuentes i Rae, obok basisty z czasów Aristy, Michaela Rummansa i nowego gitarzysty Chezza Monroe. Publiczność była zachwycona widokiem tego legendarnego zespołu wracającego do pełnej chwały rock and rolla. Zespół cieszył się tym doświadczeniem i zobowiązał się do kontynuowania tego i zagrał kilka koncertów w Los Angeles, w tym wyprzedany koncert w ich starym miejscu The Whiskey A Go Go w lipcu 2019 roku.
W 2019 roku Rummans opuścił zespół z powodów osobistych. Nowym basistą został John Schayer. John grał z Terrym i Rubenem przed The Hollywood Stars w zespole The Living Flame – imię nadane im przez Little Richarda. Jest znakomitym basistą, wokalistą i autorem tekstów – pięciokrotny pretendent do nagrody Grammy.
Po przygodzie z Burger Records – zespół jest teraz u siebie z Golden Robot Records.
The Hollywood Stars – obecny skład:
Ruben De Fuentes – gitara prowadząca
Scott Phares – wokal prowadzący
Terry Rae – perkusja, wokal
Chezz Monroe – Druga gitara
John Schayer – gitara basowa, wokal