Wywodzące się z brukowej prasy kryminalnej, brutalne i psychodeliczne jednocześnie filmy, powstające w Włoszech w latach 60 i 70. Choć produkcyjnie nie przyjęły się poza rodzimym podwórkiem, kulturowo stały się jednym z filarów kina grozy, stając się protoplastą dzisiejszych slasherów – oto giallo! Za najważniejszego przedstawiciela tego podgatunku kina grozy uważany jest Dario Argento (ur. 1940). Nazwa nurtu, nazwisko najważniejszego twórcy i kolor krwi często przelewanej w tych filmach pojawiają się jako tytuły utworów na koncepcyjnej EP zespołu SETHEIST.
Zawartość “Tri Colori” spełnia obietnicę zapowiadaną w tytule – na materiał składają się trzy utwory i trzy kolory nazwane po włosku – “Argento” (oprócz nazwiska reżysera, to także kolor srebrny jak ostrze noża), “Giallo” (filmowy gatunek inspirował się powieściami kryminalnymi wydawanymi w żółtych okładkach) oraz “Rosso” (kolor krwi często i chętnie przelewanej na ekranie i tytuł klasycznego giallo ‘Profundo Rosso“, w reżyserii – a jakże by inaczej – Dario Argento).
Trzy utwory zaproponowane przez Setheist prezentują ciekawą mieszankę gatunkową: muzycznie blisko do groove/thrash metal, do którego dorzucono melodyjne, ale zadziorne żeńskie wokale famme fatale i doprawiono lekko zakurzoną produkcją hard rocka. Kompozycje i produkcja są przemyślane: zespół ma swój pomysł na granie i nie chce za łatwo dać się wpędzić w określone szuflady stylistyczne, to dobrze! Natomiast idąc tropem estetyki filmowej “patronującej” małemu wydawnictwu, postawiłbym na dłuższe kompozycje z cięższym brzmieniem i i mocniejszą produkcją, doprawione oniryzmem. Bo tym właśnie były horrory giallo – krwawe i brutalne, ale też artystowskie i psychodeliczne.
Trzy akty to właściwie przystawka, i temat zdecydowanie wymaga dłuższej formy, chętnie spotkałbym się z płytą długogrającą związaną konceptem tekstowym, graficznym i muzycznym.
Czekam na więcej!
Dawid ‘Qstosz’ Odija