Co media zrobiły Britney Spears i Sinead O’Connor? Czego możemy nauczyć się od Pameli Anderson czy serialu „Grace and Frankie”? Jak nieosiągalne kanony piękna zepsuły nasze społeczeństwo? Dlaczego ludziom tak ciężko zaakceptować różnorodność? Czy istnieje inne życie niż to w wiecznym pędzie? Dlaczego potrzebujemy więcej takich filmów jak „IO” Skolimowskiego? To zaledwie kilka pytań, na które odpowiada Karolina Korwin-Piotrowska, która – analizując fenomeny popkultury i nie tylko – uczy nas wrażliwości i kontestowania sztywnych ram społecznych.
Intencją Karoliny jest przebudzenie. Dostajemy w twarz osobistą opowieścią. Ustawia nam historię, porządkuje myśl przewodnią. Dla mnie, w tym momencie życia, to chyba najistotniejsza lekcja. Bo „Pierwsza młodość” to podręcznik o tym, jak napisać własną wolność, wykrzyczeć ją, a gdy już się jej potrzebę usłyszy, zastosować w życiu. (…) Ta książka jest o Karolinie. O czasach, których ona i my jesteśmy częścią. O mediach. O tworzeniu własnej przestrzeni nadawczej. O niezgodzie na miernotę – popartej merytorycznie. O niebezpieczeństwach bezrefleksyjnego pochłaniania treści. O kulturze. I o mądrych wyborach
– Maya Heathrow
Książka Karoliny, jak i cała jej działalność dziś ma kilka myśli przewodnich. Po pierwsze: trzeba doceniać ludzi przyzwoitych i zachować przyzwoitość. Po drugie: zawsze i wszędzie wspierać słabszych i piętnować przemoc. Po trzecie: to żaden wstyd nie wiedzieć, jeśli chcesz się edukować. Po czwarte: trzeba bronić własnych granic, swojego zdrowia mentalnego i fizycznego. Po piąte: mieć opinie, które wynikają z krytycznego myślenia, a nie algorytmów. Taki trochę przewodnik dla nas, jak poruszać się po codzienności współczesnej popkultury i kultury
– Karolina Sulej
