W świecie, gdzie metal symfoniczny spotyka się z fantastycznymi opowieściami, Michele „Meek” Guaitoli, charyzmatyczny frontman Visions of Atlantis, wyróżnia się jako współczesny pirat i mistrz narracji. Opowiadając o najnowszym albumie, Meek zdradza, że filozofia zespołu polega na przeniesieniu słuchaczy w magiczny świat dziecięcych opowieści. Opowiedział nam skąd się wziął jego wyjątkowy styl oraz pasja do historii o wolności i przygodach, a także jak przeszedł od jazzu do metalu. W tym wywiadzie Meek dzieli się swoimi przemyśleniami na temat procesu twórczego, roli w zespole oraz nieznikającej magii pirackich legend, które kształtują Visions of Atlantis. Zapraszamy do poznania Meeka i jego świata, gdzie muzyka i marzenia spotykają się na bezkresnym oceanie wyobraźni.
Hi! So how are you?
Hello, hello! I’m fine. I’m really, really excited about this new record. And this is the hot moment in which we start having a lot of interviews, in which we start having a lot of, you know, presentation things happening, shows. So it’s it’s the most exciting part I have to say.
And also that sounds busy.
It it is, but that’s part of the game, you know, like.
You know what?I was wondering how to introduce you to our followers. And I start scrolling your social media and I thought you have such an amazing style. And I thought maybe you could introduce yourself by your own style.
OK, me, myself. Well, I’m Meek. I am a pirate. Let’s let’s start. Let’s start with this. What I want to say from the very beginning is that this entire universe, this entire style that you mentioned, it’s always meant to bring a message to those who are listening and to those who are looking at what at what we’re doing. You know, like we believe that being, you know, telling tales, it’s something that it is happening since you are a little kid. You know you are in bed with your dad or your mom or you know your family reading a story. And these stories that are told when you are a kid, these are the stories that you will carry on forever and that will start forming who you are. We believe that it doesn’t matter if we are 30 or 40 years old now, but we still need stories and we still need this kind of magic to get messages. So in short, I want to say that I am a storyteller. Visions of Atlantis. We are storytellers for adult people. We are storyteller for those who wants to detach from reality. And leave the same magic that they were leaving when they were kids with their family, listening to reading, reading stories to them. And these messages that we are giving has the same meaning. We want to tell something that will stay with you. Of course we chose the pirate universe, but we could have been dwarves like Windrose, or I don’t know, we could have been warriors like Twilight Force, for instance. You know, we chose our universe because we believe that this is efficient. This is unique. This is our thing. This is what we reflect ourselves, because pirates are free spirits that are traveling the ocean without rules, without boundaries, without anyone to report what they are doing. So we find it fascinating. And this is one of the 100 messages that through our songs, we want to tell to those who listen to Visions of Atlantis.
So you became a pirate as a child, I understand.
There are several pictures of me dressing up as a pirate. Yes, this was my favorite, my favorite costume for, you know, Carnival or Halloween. I was always dressed up as a pirate.
But are you more like a Blackbeard or rather like Jack Sparrow?
Oh, neither of them. I don’t know if you know who Guybrush Threepwood is, is another pirate from a video game called Monkey Island. And he was a he started as a wannabe pirate. He was like, not meant to be a pirate. He was like a regular guy that dreamt of being a pirate because he thought that being a pirate was cool. But he didn’t have the body. He didn’t have, you know, the charisma. He didn’t have the strength to be a pirate. But he wanted to be a pirate. And this dream became true through a lot of crazy actions. And I love this concept because I believe that sometimes we are not meant to do something, we’re not meant to be something. But then if we truly believe and if we truly put some effort, all boundaries are broken and we can become whoever we want. So if I have to choose, it’s not Black Beard. It’s not like a leader that is, you know, going and seizing other sheep and conquering the universe. And it’s not Jack Sparrow, which is a crazy pirate with a good heart. I am a believer and as a pirate I want to be a believer.
So if we start with your childhood, I need to ask you because I’ve read that you start your journey with music, with jazz. And So what happened that right now you start doing something different, totally different?
I mean, when you when you are a kid, you don’t really choose yourself what to do. You know, like you are. I remember my parents, they subscribed me to this music course, a piano course. And I started actually the very first it was classical music because you always start classical music. And then when I grew up, I had this jet singer that introduced me to singing and she was the one that’s for me, that shaped me at the very beginning. She was called Irene. Then at the same time, I realized that piano is cool, but it was not what I wanted to do. And jazz was cool, but it was not what I wanted to sing. Because, you know, this friend of mine was giving me this CD from this band called Iron Maiden that I didn’t know back then. And I fell in love with what they were doing. And then this other friend of mine gave me another CD from another band that was called Gamma Ray. And then another friend was like, hey, but if you like this, then you have to listen to Men of War and to Primosphere and to Halloween. And I discovered that that was what I what I wanted to do, you know? So from where I was, I told myself, OK, just stop listening to what you are told to do and go towards the direction that you want to follow. And as a real pirate, I decided to break the rules and go over there.
And also you already said that actually that it’s kind of busy time for you, but you also you’re not playing only in Visions of Atlantis, but in two more bands. How did, how are you able to manage with all of this?
I’m really organized. That’s that’s to be, that’s to be told. And also I’m lucky because generally our agencies, they are in touch one with the other. So when something happens with Visions, you try to avoid things to happen with Temperance or with Era. Tours with ERA are announced like with two or three years of advance, so we know it’s from from a very long time. So we try to schedule everything so that it works. Sometimes it might happen that there are shows that I cannot attend with other with Temperance or with Era, but until up until now everything worked really well and we have and we have great solutions. But of course you have to be really organized, but it’s also true. That you don’t play 365 shows a year with a single project. So there is room, you know there is room to have more. And I’m not the only one there is just think of someone that I know personally. There is Nils Molin from Amaranthe. He has also Dynasty and there are so many other musicians that I could mention that have more projects, you know, like Gil from Serenity. He also plays in Workings and in Fall and Sanctuary. So it’s not like I’m a superhero. This is when you are devoted, it’s absolutely normal.
Being organized doesn’t sound much like a pirate.
No, but it’s also true that I don’t do it myself. It’s, you know, the companies, the agency, they they, they take care of this.
So yeah, it it’s helpful for sure.
It is. It is.
Did you know Vision of Atlantis before you joined them?
As a name, yes. I have to say that I was not super, super into what they were doing in terms of musical style. I’m a big fan of Nightwish. I’m a big fan of Epika. So it’s not like I’m away. Oh, Within Temptation is one of my favorite bands, especially the old, the old material that they released. So it’s not like I’m away from Symphonic metal or I was away from Symphonic metal, but I was not super, super into Visions of Atlantis itself. Then in 2018 they asked me to join and of. Of course I started to listen to what was fresh back then, and back then it was the deep and the dark. And I have to say that I love the album from the very first note. Otherwise I would have never accepted to join. You know, it’s not like it’s a bigger band than you necessarily join it. It was, it was something that I told myself, OK, this is cool and I like what they’re doing and I believe I can do it because this is also something, you know, like when you listen to a band, let’s say that. Tomorrow a big band will call me. Oh, I will say no, because Visions of Atlantis is such a big, big, big responsibility right now. And of course I’m totally committed. But I also, I would have also need to ask myself if I can, if I am capable of singing something. And with Visions, it felt like it was the right place for me and it turned out to be absolutely 100% the right place to be.
And it’s. Vision of Atlantis is actually a band with 20 above 20 years old history. So how did you feel when you joined them? Because it has to be a little bit maybe scary or did you need to prepare to something?
It it, as I said, it was, I felt it like an important responsibility to carry. Yeah, that’s for sure. I felt like, you know, like there has been so many before and if so many lineup changes happened because there were a lot of lineup changes. I also wanted to understand why because if I join a project, my my ideal, my ideology is to to think long term. I didn’t join Visions of Atlantis with the thought of, you know, I will stay here for a couple of years and then I will be gone like all the others, you know, like I I truly wanted to understand what was going on and I, you know, it was a challenge to myself, you know, to find stability. But I have to say that it was absolutely successful because right now we are Visions of Atlantis. We are these five, four guys and Climi, of course we are these five people together. We are a family. I can totally tell that right now we made such a fantastic connection with each other. And the reason why we work is because we all wanted to find stability once and for all. And it’s happening. Clem is in the band since over 10 years now. She’s the long, longer lasting singer in Visions of Atlantis. And I will soon become the longer lasting male member as much as everyone else is going to be, you know, like the longer lasting guitar player, bass player. Of course, Tom is the only one who is there from the from the very beginning. But this stability, this connection that we created made the band reborn. Because now what we tell everyone is that this band in 2018 completely reborn and there is no way that we will change. I can tell you like for at least it’s not foreseeable. For now we are so united, so much together. It never happened before in Business of Atlantis that for records now the line, the lineup didn’t change. So this is promising.
If you mentioned that family connection, could you describe me the creative process of Vision of Atlantis? Do you create everything together or everyone has their own thing to do?
When it comes to songwriting, it’s a bit different, you know, because this is typical in in bands. There is always one mastermind, musically speaking, that carries the lyrical and carries the musical universe of the band. Because if you think of “Nightwish”, this is Thomas. If you think of the new delaying, for instance, is Martin and every band has one member that is the main songwriter and then the other put their own influence in the arrangements or you know in their own part. I would say. When it comes to visions, especially in the last two records and it. Developed, you know, with this union that we that we have now, I I’m honored to be the songwriter, the main, the main songwriter, especially Pirates too. It’s 100% written by me. But there is always, you know, a moment in which we I I give the songs to the others and this is where we start to experiment and to refine, especially with Clemmy, since of course being her, the front woman, the singer and the main voice of Visions, it’s important that all the melodies perfectly fit her voice, otherwise it would be a disaster. You know, songs of the songs of Visions of Atlantis, first of all need to perfectly dress Clémentine’s voice and then there is everything else because it’s so important that the singer, and especially when it comes to Clémentine, the main singer of the band, has the this dress perfectly. Suiting, suiting her. So when I write a song, I from the very beginning I start thinking of Clemmy’s voice. But then together we arrange melodies so that whenever something is not comfortable, is not putting her under the right spotlight, we can change it and rearrange it. And then of course everything is given to the rest of the band and you have Tomas that is cleaning up the drum parts so that they dress him. Herbert that is cleaning up the bass part so that they dress him, do she or do she, he writes most of the solos or if the solos that I draft are not good enough, he like changes and tweaks them so that they are working better for him. So there is a core that is written by me and then everything is spread through the band so that everything can fit us so that we are, you know, ready to play things with consistency and not something that is not good for us.
What did you prepare for the next album?
Well, I have to say that there is much dynamics in the next record. What I wanted to do with Pirates 2 is to experiment even more when it comes to territories, when it comes to exploration of territories. Of course, at the same time, keeping in mind that we are a symphonic metal band, that we are a metal band, you know, symphonic metal band, and of course that we are. We are pirates because this is also, you know, extremely, extremely important in terms of emotion and in terms of universe that you want to recreate with music. So when I said I wanted to explore, I’m sure that people who listen to the record will understand and will notice this. Every song is a different part of the world where we are sailing to, you know, like we have this pirate ship that is going and exploring so our towards the all the possible seas that we can sail into. So when we got into North Africa for instance, we encountered what I expressed musically in “Tonight I’m Alive” because this is a song with a really ethnic and tribal rhythm that is really expressed. Purely, I think in that song. Then we go back, I don’t know, to the north of Europe and you have the Celtic vibes of the song that is called “Magic of the Night”. Then you go, I don’t know, to America for instance, where we have been touring and you have songs like “Collide” for instance or “Monster” that has this different approach to songwriting. So each song has a different, how to say, a different source in terms of inspiration. But they are all put together under this ship that is traveling through the through the through the ocean, through the seven seas.
You’re a great storyteller. Seriously.
Well, then I’m dressed up in the proper way. Thank you.
Actually, pirates came to Atlantis along with you. So was it your idea to bring them to Atlantis?
No, no, no of course, of course this is something that, you know, it’s in the veins of the band since its foundation because the band was born as Visions of Atlantis since the very beginning, you know. And I have to say that when the band started in the year 2000, 2001, there was a way more direct connection to the lost empire of Atlantis. Even the songs were actually talking about, you know, the the lost land now. With with all the evolution and all due respect to what has been done by the previous member of Visions of Atlantis, we tend to do our own music in our own ways. So there is a bit of detachment to what the entire concept of Atlantis, what to how the entire concept of Atlantis was done before. But I will tell you something funny. We often dream of our pirate ship and we believe that the name of the ship is Atlantis. You know, as if, as if this connection that was there in the previous lineups, the legacy that was there with the previous lineup of Vision Atlantis is carried on now by this lineup in the name of our of our pirate ship.
It sounds really cute. Seriously, it’s a great name for the boat. I think it’s great.
Yeah, we should call it, we should, we should really call it Atlantis.
So I believe the pirates not goes anywhere. It stays where it is. No changing on the theme in the closest years.
Absolutely, absolutely. And I don’t think that this will happen in the future because as I said, this is a metaphor. Of course it’s not like we pretend to be pirates in the in the modern world, in a real and and how to say concrete, concrete way. But we want to be, as you said, storytellers. We want to dress up and tell stories and bring people to a big theater show. It’s just imagine that you are sitting at a theater and you’re watching a pirate tale. Of course there is a meaning. There is always a meaning behind every song. You know, Clementine writes all the lyrics since she’s into the band. And there is never a song that is like took softly or lightly. She always want to give a message to the listener. And this message, no matter if it’s about love, about death, about struggles, about, you know, passion, there is always a real concept and a real message that wants to be told to those who are listening to the song, of course, through tales, through stories. Us again when we are kids and we listen to stories or when we watch a movie from Disney, you know, there is always a concrete morale behind every cartoon that we watch. This is what we want to do nowadays for adults.
Right now you make me think a little bit about your concerts because what you what you said was more like a theatre, not a concert. So are you feeling more like a singer on stage or rather like an actor?
Well, it’s more about, let’s say that it’s more about an actor, but it’s an actor that truly believe in what he’s doing. You know, like you to be a good actor, you have to become the character, become the person that you are impersonating. So yes, when I’m on stage, I don’t feel like I am Michele, you know, myself anymore and for the hour, hour and a half that I’m performing on stage. I can truly be someone else. I can truly detach from reality. But I become a messenger. I become someone who has a story to tell. So I can’t be. It would be crazy if I would be myself with my private struggles and with my private emotions. You know, it wouldn’t be consistent with who I am. So yeah, it’s definitely acting, but it’s acting in a positive sense of the term. It’s not like I’m pretending to be someone else. I’m just impersonating someone else who wants to leave a message and to gift emotions to the to the listener. And this is, as you said, is this is something that has to be done by all theater actors, all actors on stage or on in a movie, for instance. This is the hardest part, you know, to be real in impersonating someone else.
Do you have a back story for that character or maybe you’re someone else every night?
No, I don’t think I’m someone else every night. I’ve never thought of a real back story. But for sure the pirate that I am on stage is a dreamer. The pirate that I am on stage is someone who really thinks big and wants to be a leader. He wants to be someone who takes by hand everyone in front of him. To tell, hey, if you have a dream, come with me and let’s realize it together. This is absolutely the message that I hope I managed to give to those who listen to the Vision of Atlantis in the record or live. I want to be that person that pushes who is listening towards his dream. Because this is what I believe I did in my life. I always dreamed, I always dreamt of being a musician and I made it. And right now I’m touring the world with my bands, accomplishing what that kid, you know, 15-20 twenty-five even now years ago was dreaming of. And yeah, if I made it, it means that everyone can. It’s not like I’m special or more special than anyone else. I just truly believed in what I was doing and if I made it. Then everyone can.
So what do you feel when you’re on stage? And there’s that whole theatrical scenario, you know, and there’s thousands of people in front of you. How do you feel? How would you describe that feeling?
This is pretty easy to say because there is just one word that describes it. That is happiness. I feel happy. I truly feel happy. It’s not about ego, it’s not about pride. It’s not about, you know, feeling bigger than you are or feeling famous or stuff like this. It’s just to me, it’s just happiness. The moment which I start seeing, I enter the stage and I start singing, there is this big smile because I’m doing what I believe I’m meant to do and I can see that what I’m doing brings happiness to the people in front of me. Because when I see that people are laughing, people are smiling, people are enjoying. They are having a good time thanks to what not only me of course, but we as a band are doing. This is called happiness and it doesn’t matter if you know there is struggle outside of the stage or outside of the venue in which we’re playing. It doesn’t matter if there is pain, if there is suffering in that specific moment, we make it to make people happy and this is fantastic.
What do you enjoy the most during the tour?
Oh, good question. If I think of it, I think that what I really, really like is being on the road with friends. What I enjoy the most is the fact that we are, we are people that love each other with the same goal, with the same, you know, dream, and we are living a dream together. I always been a teammate. I have to say that when I was doing sports, I would do, I was doing team sports at school. I always loved the class. It was not about, you know, getting the best vote in that specific matter. It was about being together with someone else. And I’ve done so many things as a whole, you know, with someone else and being there with people I love. Sharing, experiencing, creating memories together. This is probably the best thing on the road. Yeah!
I need to ask you because I just noticed that. Is it a map behind you?
Oh, this one?
Yes, it’s a map of. It’s a map of New York.
Is there an X with the treasure, you know?
No, but I can put it down and it would be, you know, that’s that’s stupid. It would be Pat’s delicatessen is a it’s a diner in in New York and I believe this is my personal x. I I’m Italian, I love food, you know. So it’s inevitable that it’s the act, my treasure, my personal treasure is a place where you can eat.
- I need to try next time when I’ll be in New York because I love their diners.
Let’s do it. It’s amazing. It’s amazing. It’s amazing.
- And so right now let’s get back to your concert in Poland. What can what can Polish fans look forward for?
So first of all, we are super happy that the venue has been upgraded because it means that we are selling a lot of tickets so that we needed a bigger venue and this is absolutely fantastic. And it’s a lucky coincidence because we, and this is now not a secret anymore, we will bring a real pirate ship on stage. If you saw, if you will check out the videos from the last show we had at Metal Fest in Czech Republic, we this was the inauguration of our pirate ship and this we will take with us for the entire European tour. And greatly enough, in Poland, of course it will be, it will be there. So you can absolutely expect something that goes way beyond a regular concert with musicians playing on stage. There will be a real theatre show, I would say, with, you know, the props, with the stage, with acting and everything. So be prepared because it’s going to be beyond a concert, I promise.
I think it’s going to be wonderful. And actually, I think I would love to see that.
If you would be there, you would be welcome.
I hope so. And what do you guys expect from Polish audience?
So it’s not the first time that we play Poland. And I have to say that in general, this is a country where I’m often surprised by the warmth. You know, like you think of Poland, no offense, but you think of, you know, the cold, it’s up there, you know, in the east, it’s not the warmest country in the world. I remember that one of the first times I played in Poland, it was -20 degrees. It was in Bielsko Biala in February and you know. Ok, so it was really, really cold. But you people, you are so warm. And this is amazing because it it it’s like a contrast, you know, like the cold of the atmosphere, the cold of the environment and the warmth of the of the energy that you have. It’s, you see what I mean? It’s crazy. So if you ask me what I expect, well, I expect to to feel that warmth again. I’m really looking forward to it.
Great. You said you love to eat. So have you ever tried something from Polish cuisine?
So I don’t remember if it’s Polish. Maybe I do a mistake, but do you have langos in Poland or is it not? No, I don’t.
I don’t think so. It doesn’t even sound somehow similar to anything we got.
OK, I I remember. I don’t remember. Maybe maybe it was hungary, maybe and confusing. And in this case I I I asked for forgiveness. I remember this big fried bread with with sour cream.
No, I don’t think so. It’s ours.
But, but to be honest, Poland is more famous for the drinks than for the food.
But I hope it’s at least good.
I mean, absolutely. Like whatever I drank in Poland was always crazy good. Crazy good. Like, especially your vodka is one of the best I’ve ever drank.
So right now you need to try some pierogi. Everyone loves pierogi in Poland.
Pierogi, ok, good. I will keep it in mind.
- So at the end, could you invite your Polish fans to the concert?
Absolutely! guys. As I said, I promise you, this won’t only be a concert. This will be way more than a concert. It will be a real show. You will see there will be so much happening on stage and I swear you don’t want to miss it because it’s going to be exciting. You will be, you will become part of the show yourself because we will need you to sing. We need you to jump. We need you to take part of what we will make you do. There are challenges that expect you and I want to see what the Polish people do because I believe that you are challengers. So this should be already enough to convince you to come over and come on board. Also because at least for two hours in your life you want to be pirates, I’m sure.
- Thank you so much for this interview.
You’re more than welcome. My pleasure. My pleasure. And. I hope to see you in Poland.
Of course, of course. Maybe there we can try one more interview, but like with the costumes and ship. What do you think?
Absolutely, absolutely. Just, you know, you know, you can write Juliana and Juliana will take care of this. Absolutely. I would. I love the idea.
Wersja Polska Wywiadu :
Cześć! Jak się masz?
Cześć! U mnie w porządku. Jestem naprawdę podekscytowany nowym albumem. To gorący moment — mamy wiele wywiadów, prezentacji, koncertów. To najbardziej ekscytująca część, muszę powiedzieć.
Brzmi jak mnóstwo pracy!
Tak, ale to część gry. Wiesz, jak to jest.
Zastanawiałam się, jak cię przedstawić naszym obserwatorom. Przeglądałam twoje media społecznościowe i pomyślałam, że jesteś niezwykle ciekawą postacią. Może mógłbyś przedstawić się w swoim własnym stylu?
Zacznijmy od tego: jestem Meek. Jestem piratem. Na samym początku chcę powiedzieć, że cały ten wszechświat, ten styl, o którym wspomniałaś, zawsze miał na celu przekazanie wiadomości tym, którzy nas słuchają i oglądają to, co robimy. Wierzymy, że opowiadanie historii to coś, co zaczyna się od dzieciństwa. Kiedy jesteś dzieckiem, leżysz w łóżku z tatą, mamą czy rodziną, słuchając historii. Te historie, które słyszysz jako dziecko, nosisz w sobie na zawsze i one kształtują to, kim jesteś. Wierzymy, że nieważne, czy mamy teraz 30 czy 40 lat, nadal potrzebujemy tej magii, aby otrzymywać pewne informacje.
W skrócie, chcę powiedzieć, że jestem opowiadaczem historii. Visions of Atlantis to bajkopisarze dla dorosłych. Jesteśmy narratorami dla tych, którzy chcą oderwać się od rzeczywistości i poczuć tę samą magię, którą czuli jako dzieci z rodziną, czytając wspólnie książki. Nasze piosenki mają to samo znaczenie. Chcemy opowiedzieć coś, co zostanie z tobą na zawsze. Oczywiście wybraliśmy uniwersum piratów, ale mogliśmy być krasnoludami jak Wild Rose albo wojownikami jak Twilight Force. Wybraliśmy nasze uniwersum, ponieważ wierzymy, że jest efektywne i unikalne. Jest nasze, odzwierciedla nas, ponieważ piraci to wolne dusze, które podróżują po oceanach bez zasad, granic, bez nikogo, komu muszą się tłumaczyć. Znajdujemy to jako coś fascynującego i to jest jedna z wielu wiadomości, które chcemy przekazać przez nasze piosenki.
Więc zostałeś piratem jako dziecko, rozumiem.
Tak, jest kilka zdjęć mnie przebranego za pirata. To był mój ulubiony kostium na karnawał czy Halloween. Zawsze byłem przebrany za pirata.
Jesteś bardziej jak Czarnobrody czy raczej jak Jack Sparrow?
Ani jeden, ani drugi. Nie wiem, czy wiesz, kim jest Guybrush Threepwood z gry Monkey Island. Zaczął nie jako pirat i zdawało się, że nie było mu to przeznaczone, aby nim się stać. Był zwykłym chłopakiem, który marzył o byciu piratem, bo uważał, że to fajne. Nie miał mięśni, charyzmy ani siły, by być piratem. Ale chciał nim być. To marzenie spełniło się dzięki wielu szalonym decyzjom. Uwielbiam tę koncepcję, bo wierzę, że czasami nie jesteśmy przeznaczeni do czegoś, ale jeśli naprawdę wierzymy i włożymy wysiłek, możemy stać się kimkolwiek chcemy. Więc jeśli miałbym wybierać, nie byłby to Czarnobrody, lider zdobywający statki i podbijający świat. Nie byłby to Jack Sparrow, szalony pirat z dobrym sercem. Jestem marzycielem i jako pirat chcę być marzycielem.
Zaczynałeś swoją przygodę ze sceną od muzyki jazzowej. Co się stało, że teraz robisz coś zupełnie innego?
Kiedy jesteś dzieckiem, nie wybierasz sam, co robić. Pamiętam, że moi rodzice zapisali mnie na kurs muzyczny, na fortepian. Zaczynałem od muzyki klasycznej, bo zawsze zaczynasz od klasyki. Potem poznałem wokalistkę jazzową, która wprowadziła mnie w śpiewanie. Nazywała się Irene. W tym samym czasie zdałem sobie sprawę, że fortepian jest fajny, ale to nie było to, co chciałem robić. Jazz był fajny, ale to nie było to, co chciałem śpiewać. Przyjaciel dał mi płytę zespołu Iron Maiden, którego wtedy nie znałem. Zakochałem się w tym, co robili. Inny przyjaciel dał mi płytę Gamma Ray. Kolejny powiedział: “Jeśli lubisz to, musisz posłuchać Manowar, Primal Fear, Helloween.” Odkryłem, że to jest to, co chcę robić, więc postanowiłem przestać słuchać innych i iść w kierunku, który chciałem. Jako prawdziwy pirat, postanowiłem złamać zasady i pójść swoją drogą.
Mówiłeś, że masz teraz bardzo napięty grafik, ale grasz nie tylko w Visions of Atlantis, a również w dwóch innych zespołach. Jak udaje ci się to wszystko pogodzić?
Jestem naprawdę dobrze zorganizowany. To trzeba powiedzieć. Mam też szczęście, bo nasze agencje zazwyczaj są ze sobą w kontakcie. Więc kiedy coś dzieje się z Visions, staramy się unikać konfliktów z Temperance lub z Era. Trasy koncertowe z ERA są ogłaszane z dwu- lub trzyletnim wyprzedzeniem, więc wiemy o nich dużo wcześniej. Staramy się tak planować wszystko, żeby to działało. Czasami może się zdarzyć, że nie mogę wziąć udziału w koncertach z Temperance lub z ERA, ale jak dotąd wszystko działało naprawdę dobrze i mamy świetne rozwiązania. Oczywiście trzeba być naprawdę dobrze zorganizowanym, ale też prawdą jest, że nie grasz 365 koncertów rocznie z jednym projektem. Jest więc miejsce na więcej. I nie jestem jedynym, kto tak postępuje. Przykładem może być ktoś, kogo znam osobiście – Nils Molin z Amaranthe, który również gra w Dynazty. Jest wielu innych muzyków, których mógłbym wymienić, takich jak Georg z Serenity. On również gra w Warkings i w Fallen Sanctuary, więc to nie jest tak, że jestem superbohaterem. Kiedy jesteś oddany, to jest absolutnie normalne.
Bycie zorganizowanym nie brzmi jak cecha pirata.
Nie, ale agencje i firmy się tym zajmują.
To na pewno pomaga.
Tak, zdecydowanie.
Czy znałeś Visions of Atlantis, zanim do nich dołączyłeś?
Z nazwy tak. Nie byłem obeznany w tym, co robili muzycznie. Jestem wielkim fanem Nightwish, Epiki oraz Within Temptation i ich pierwszych albumów, więc nie byłem daleko od metalu symfonicznego. W 2018 roku poprosili mnie o dołączenie. Zacząłem słuchać tego, co było wtedy nowe, czyli albumu “The Deep and the Dark”. Muszę powiedzieć, że pokochałem ten album od pierwszej nuty. W przeciwnym razie nigdy bym się nie zgodził dołączyć. Wiesz, to nie jest tak, że jeśli to większy zespół, to koniecznie musisz do niego dołączyć. Powiedziałem sobie: OK, to jest fajne, podoba mi się to, co robią, i wierzę, że mogę im pomóc. Bo to jest też coś, co trzeba przemyśleć, kiedy słuchasz zespołu. Powiedzmy, że jutro zadzwoni do mnie duży zespół. Odmówię! Ponieważ Visions of Atlantis to obecnie ogromna odpowiedzialność. I oczywiście jestem całkowicie zaangażowany. Musiałbym jednak również zadać sobie pytanie, czy jestem w stanie zaśpiewać? Z Visions czułem, że to jest właściwe miejsce dla mnie i okazało się, że to absolutnie 100% właściwe miejsce.
Visions of Atlantis to zespół z ponad 20-letnią historią. Jak się czułeś, dołączając do nich? Czy musiałeś się do tego przygotować?
Jak już wspomniałem, czułem, że to ważna odpowiedzialność. Tak, zdecydowanie. Czułem, że przed mną było wielu innych i że wydarzyło się wiele zmian w składzie. Chciałem też zrozumieć, dlaczego tak się działo, bo jeśli dołączam do projektu, myślę długoterminowo. Nie dołączyłem do Visions of Atlantis z myślą, że zostanę tu na parę lat, a potem odejdę jak wszyscy inni. Naprawdę chciałem zrozumieć, co się dzieje, i było to dla mnie wyzwanie, by znaleźć stabilność. Muszę powiedzieć, że było to absolutnie udane, bo teraz jesteśmy Visions of Atlantis. Jesteśmy tymi czterema facetami i Clemmy oczywiście – jesteśmy rodziną. Mogę śmiało powiedzieć, że teraz mamy fantastyczne relacje ze sobą nawzajem. Powodem, dla którego to działa, jest to, że wszyscy chcieliśmy znaleźć stabilność raz na zawsze. I to się dzieje. Clem jest w zespole od ponad 10 lat. Jest najdłużej śpiewającą wokalistką w Visions of Atlantis. A ja wkrótce stanę się najdłużej występującym męskim głosem, tak samo jak wszyscy inni, grający na instrumentach. Oczywiście Tom jest jedynym, który jest tu od samego początku. Ale ta stabilność, to połączenie, które stworzyliśmy, odrodziło zespół. Teraz wszystkim mówimy, że ten zespół w 2018 roku całkowicie się odrodził i nie ma mowy, żebyśmy się zmienili. Mogę powiedzieć, że przynajmniej na razie jesteśmy tak zjednoczeni, jak nigdy wcześniej. W Visions of Atlantis przez cztery albumy skład nie zmienił się, co jest obiecujące!
Skoro wspomniałeś o więzi rodzinnej, czy mógłbyś opisać mi proces twórczy Visions of Atlantis? Czy tworzycie wszystko razem, czy każdy ma swoje zadanie do wykonania?
Jeśli chodzi o pisanie piosenek, to jest trochę inaczej w zespołach. Zawsze jest jeden mastermind, jeśli chodzi o muzykę, który niesie zarówno liryczny, jak i muzyczny wszechświat zespołu. Jeśli pomyślisz o W przypadku Nightwish to Tuomas, w Delain – Martijn, więc każdy zespół ma jednego członka, który jest głównym autorem piosenek, a reszta wnosi swoje własne wpływy do aranżacji czy swoich partii. W przypadku Visions, zwłaszcza na ostatnich dwóch albumach, to się rozwinęło, dzięki jedności, którą teraz osiągnęliśmy. Dzięki temu jestem zaszczycony, byciem głównym autorem piosenek, zwłaszcza na “Pirates 2”, które w 100% zostało napisane przeze mnie. Ale zawsze przychodzi taki moment, w którym przekazuję piosenki innym i wtedy zaczynamy eksperymentować i udoskonalać je, zwłaszcza z Clemmy, ponieważ oczywiście, jako frontwoman, wokalistka i głos Visions, ważne jest, aby wszystkie melodie idealnie pasowały do jej głosu, inaczej byłaby katastrofa. Wiesz, piosenki Visions of Atlantis przede wszystkim muszą idealnie pasować do głosu Clémentine, a potem dopiero jest cała reszta, bo to tak ważne, aby wokalistka, a szczególnie w przypadku Clémentine, głównej wokalistki zespołu, miała tę muzykę, która idealnie do niej pasuje. Kiedy piszę piosenkę, od samego początku myślę o głosie Clemmy, a potem razem aranżujemy melodie, tak aby cokolwiek, co nie jest komfortowe, co nie stawia jej w odpowiednim świetle, mogło zostać zmienione i zaaranżowane na nowo. I oczywiście wszystko jest przekazywane reszcie zespołu, wtedy Thomas dopasowuje partie perkusji, aby pasowały do niego, Herbert tworzy partie basowe, aby też były dla niego odpowiednie. Douscha pisze większość solówek lub, jeśli solówki, które stworzyłem, nie są wystarczająco dobre, on je zmienia i dostosowuje, aby lepiej do niego przylgnęły. Tak więc, jest rdzeń napisany przeze mnie, a potem wszystko rozchodzi się po zespole, aby wszystko do nas pasowało, tak abyśmy byli gotowi grać te rzeczy z ogromną pewnością, że nie gramy czegoś co nie jest do nas dopasowane.
Co przygotowaliście na następny album?
Muszę powiedzieć, że nowy album jest znacznie bardziej dynamiczny. Chciałem jeszcze bardziej poeksperymentować z “Pirates 2” w kontekście eksploracji nowych terytoriów, oczywiście pamiętając, że jesteśmy zespołem z gatunku symfonicznego metalu, że jesteśmy zespołem metalowym. Jesteśmy piratami, co jest niezwykle istotne, jeśli chodzi o emocje i wszechświat, który chcemy odtworzyć za pomocą muzyki. Kiedy mówię o eksploracji, jestem pewien, że ludzie, którzy posłuchają albumu, zrozumieją i zauważą to. Każda piosenka to inna część świata, do której płyniemy, jakbyśmy mieli piracki statek, który przemierza wszystkie możliwe morza. Na przykład, kiedy dotarliśmy do północnej Afryki, wyraziłem to muzycznie w “Tonight I’m Alive” – utwór ma naprawdę etniczny i plemienny rytm. Potem wracamy na północ Europy i mamy celtyckie wibracje w piosence “Magic of the Night”. Następnie udajemy się do Ameryki, gdzie byliśmy w trasie, i mamy utwory takie jak “Collide” czy “Monster”, które mają inne podejście do pisania piosenek. Każda piosenka ma inne źródło inspiracji, ale wszystkie są zebrane pod jednym wspólnym motywem – pirackim statkiem podróżującym przez ocean, przez siedem mórz.
Naprawdę jesteś świetnym mówcą!
Cóż, jestem odpowiednio przygotowany. Dziękuję!
Piraci pojawili się w Visions of Atlantis w tym samym czasie, kiedy Ty do nich dołączyłeś. Czy to był Twój pomysł, żeby wprowadzić ich do zespołu?
Nie, nie, nie. To coś, co było w żyłach zespołu od jego założenia, ponieważ zespół od samego początku nazywał się Visions of Atlantis. Muszę powiedzieć, że kiedy zespół zaczynał w latach 2000-2001, było znacznie bardziej bezpośrednie połączenie z morzem i zaginionym imperium Atlantydy. Nawet piosenki mówiły o zaginionym lądzie. Teraz, z całym rozwojem i z szacunkiem dla tego, co zostało zrobione przez poprzednich członków Visions of Atlantis, staramy się tworzyć własną muzykę na swój sposób. Istnieje pewien dystans do tego, jak całkowity koncept Atlantydy był wcześniej tworzony. Ale powiem ci coś zabawnego – często marzymy o naszym pirackim statku i wierzymy, że nazywa się Atlantis. To połączenie, które istniało w poprzednich składach, dziedzictwo Visions of Atlantis, jest teraz kontynuowane przez nas w nazwie naszego pirackiego statku.
To brzmi naprawdę uroczo. Świetna nazwa dla statku. Myślę, że to wspaniałe.
Tak, powinniśmy go tak nazwać – Atlantis.
Więc wierzę, że piraci nigdzie się nie wybierają. Temat pozostaje bez zmian w najbliższych latach.
Absolutnie, absolutnie. Nie sądzę, aby to miało się zmienić w przyszłości, ponieważ, jak powiedziałem, to jest metafora. Oczywiście, nie udajemy, że jesteśmy piratami we współczesnym świecie w realny i konkretny sposób, ale chcemy być opowiadaczami. Chcemy się przebierać, opowiadać historie i przenosić ludzi na wielki teatralny pokaz. Wyobraź sobie, że siedzisz w teatrze i oglądasz opowieść o piratach. Oczywiście, każda piosenka ma swoje znaczenie i przesłanie. Clémentine pisze piosenki dla zespołu od momentu, gdy do nas dołączyła, i nigdy nie tworzy lekkich utworów. Zawsze chce przekazać słuchaczowi ważną wiadomość. Niezależnie od tego, czy dotyczy ona miłości, śmierci, zmagań czy pasji, zawsze ma głęboki koncept i przesłanie. Jak wtedy, gdy jesteśmy dziećmi i słuchamy historii lub oglądamy filmy Disneya – każda kreskówka niesie ze sobą konkretne przesłanie. To właśnie chcemy teraz robić dla dorosłych.
Teraz sprawiłeś, że pomyślałam o waszych koncertach… To, co powiedziałeś, bardziej przypomina spektakl teatralny niż koncert. Czy czujesz się bardziej jak piosenkarz, czy raczej jak aktor?
Cóż, bardziej przypominam aktora, ale aktora, który naprawdę wierzy w to, co robi. Wiesz, żeby być dobrym aktorem, musisz stać się postacią, którą odgrywasz. Kiedy jestem na scenie, nie czuję się jak Michele; na godzinę czy półtorej przestaję być sobą. Mogę naprawdę być kimś innym, oderwać się od rzeczywistości i stać się posłańcem, kimś, kto ma historię do opowiedzenia. Nie mogę być sobą z moimi prywatnymi zmaganiami i emocjami, ponieważ to nie byłoby spójne z postacią, którą odgrywam. Tak, to zdecydowanie aktorstwo, ale w pozytywnym sensie. Nie udaję, że jestem kimś innym – odgrywam kogoś, kto chce przekazać wiadomość i podarować emocje słuchaczom. To jest coś, co musi robić każdy aktor teatralny czy filmowy. Najtrudniejsza część to być prawdziwym, odgrywając kogoś innego.
Czy Twoja postać ma jakąś historię? A może jesteś kimś innym każdej nocy?
Nie sądzę, żebym był kimś innym każdej nocy. Nigdy nie myślałem o prawdziwej historii kryjącej się za tą postacią, ale na pewno pirat, którym jestem na scenie, jest marzycielem. Chcę być kimś, kto naprawdę myśli wielkimi kategoriami i chce być liderem. Chcę być tą osobą, która popycha słuchaczy do realizacji ich marzeń. Bo to jest to, co wierzę, że zrobiłem w swoim życiu. Zawsze marzyłem o byciu muzykiem i udało mi się. Teraz podróżuję po świecie z moimi zespołami, realizując to, o czym marzyło dziecko 15-20-25 lat temu. Jeśli mi się udało, to znaczy, że każdemu może się udać. Po prostu naprawdę wierzyłem w to, co robiłem, i jeśli mi się udało, to każdemu może się udać.
Co czujesz, kiedy jesteś na scenie? Kiedy jest wokół Ciebie to całe teatralne otoczenie, a przed tobą tysiące ludzi? Jak byś opisał to uczucie?
Jest tylko jedno słowo, które to opisuje: szczęście. Czuję się szczęśliwy. To nie jest uczucie, że jestem większy niż jestem w rzeczywistości, sławny czy coś w tym stylu. Dla mnie to po prostu szczęście. W momencie, kiedy wchodzę na scenę i zaczynam śpiewać, na mojej twarzy pojawia się wielki uśmiech, bo robię to, w co wierzę, że jestem przeznaczony, aby robić. Kiedy widzę, że ludzie się śmieją, uśmiechają i bawią dzięki temu, co robimy jako zespół, to nazywa się szczęście. Nieważne, czy jest jakiś problem poza sceną czy w miejscu, w którym gramy. Nieważne, czy jest ból czy cierpienie w tym konkretnym momencie. Sprawiamy, że ludzie są szczęśliwi, i to jest fantastyczne.
Co najbardziej lubisz podczas trasy koncertowej?
O, dobre pytanie! Myślę, że to, co naprawdę lubię, to bycie w drodze z przyjaciółmi. Jesteśmy ludźmi, którzy się kochają, z tym samym celem, z tym samym marzeniem, i żyjemy tym marzeniem razem. Zawsze byłem graczem zespołowym. Kiedy uprawiałem sport, to były sporty drużynowe. Zawsze lubiłem być w klasie w szkole. Nie chodziło o zdobywanie najlepszych ocen, ale o bycie razem z innymi. Funkcjonowanie z osobami, które kocham. Dzielenie się, doświadczanie, tworzenie wspomnień. To prawdopodobnie najlepsza rzecz na trasie koncertowej.
Muszę Cię zapytać, bo właśnie to zauważyłem. Czy za tobą jest mapa?
O, ta? Tak, to jest mapa. To mapa Nowego Jorku.
Czy jest tam X z zaznaczonym skarbem?
Nie, ale mogę ją zdjąć i byłoby… wiesz, to głupie. To byłoby Katz’s Delicatessen, czyli restauracja w Nowym Jorku. Wierzę, że to jest moje osobiste X. Jestem Włochem, kocham jedzenie, więc nieuniknione jest, że to mój skarb, mój osobisty skarb – miejsce, gdzie można zjeść.
- Muszę spróbować następnym razem, kiedy będę w Nowym Jorku!
Zrób to! Jest tam niesamowicie.
Ok, więc teraz wróćmy do twojego koncertu w Polsce. Czego mogą się spodziewać polscy fani?
Przede wszystkim jesteśmy super szczęśliwi, że klub został zmieniony na większy, bo to oznacza, że sprzedaliśmy dużo biletów, więc potrzebowaliśmy większego miejsca. To również szczęśliwy zbieg okoliczności, bo… i to już nie jest tajemnica, przywieziemy prawdziwy piracki statek. Jeśli widzieliście filmy z ostatniego występu, jaki mieliśmy na Metal Fest w Czechach, to była inauguracja naszego pirackiego statku, i weźmiemy go ze sobą na całą europejską trasę, również do Polski! Możecie oczekiwać czegoś więcej niż zwykły koncert z muzykami grającymi na scenie. To będzie prawdziwe przedstawienie teatralne, z rekwizytami, ze sceną, z aktorstwem i wszystkim. Więc bądźcie przygotowani, bo to będzie coś więcej niż koncert, obiecuję.
Myślę, że będzie wspaniale! Chciałbym to zobaczyć.
Będziesz tam bardzo mile widziana.
A czego Wy oczekujecie od polskiej publiczności?
To nie jest pierwszy raz, kiedy gramy w Polsce. Ogólnie rzecz biorąc, jest to kraj, gdzie często jestem zaskoczony ciepłem. Wiesz, myślisz o Polsce, bez obrazy, ale myślisz o zimnie. Na wschodzie nie jest najcieplej. Pamiętam, że jeden z pierwszych razów, kiedy grałem w Polsce, było -20 stopni. To było w Bielsku-Białej w lutym, więc było naprawdę, naprawdę zimno. Ale wy, ludzie, jesteście tak ciepli. To jest niesamowite, bo to taki kontrast – zimno atmosfery, zimno otoczenia i ciepło energii, którą macie. Widzisz, co mam na myśli? To szalone. Więc jeśli mnie pytasz, czego oczekuję, to oczekuję, że znów poczuję to ciepło. Naprawdę na to czekam.
Świetnie. Powiedziałeś, że lubisz jeść. Czy kiedykolwiek próbowałeś czegoś z polskiej kuchni?
Nie pamiętam, czy to polskie. Może się mylę, ale czy macie langosz w Polsce, czy nie?
Nie sądzę. To nawet nie brzmi jakoś podobnie do czegokolwiek, co mamy w polskiej kuchni.
Nie pamiętam. Może to było na Węgrzech, może się mylę. W tym przypadku proszę o wybaczenie. Pamiętam ten wielki smażony chleb ze śmietaną.
Nie, nie sądzę, że to nasze.
Ale szczerze mówiąc, Polska jest bardziej znana z napojów niż z jedzenia.
Ale mam nadzieję, że przynajmniej są dobre.
To znaczy, absolutnie. Cokolwiek piłem w Polsce, zawsze było szalenie dobre. Szalenie dobre. Szczególnie wasza wódka jest jedną z najlepszych, jaką piłem.
Więc teraz musisz spróbować pierogów. Wszyscy kochają pierogi w Polsce.
Pierogi, OK, dobrze. Zapamiętam to.
Na koniec, czy możesz zaprosić swoich polskich fanów na koncert?
Absolutnie! Ludzie. Jak mówiłem, obiecuję wam, że to nie będzie tylko koncert. To będzie znacznie więcej niż koncert. To będzie prawdziwe show. Zobaczycie, że na scenie będzie się działo mnóstwo rzeczy i przysięgam, że nie chcecie tego przegapić, bo to będzie ekscytujące. Staniecie się częścią show, bo będziemy was potrzebować na scenie. Będziemy was potrzebować do skakania. Będziemy was potrzebować, abyście wzięli udział w tym, co zamierzamy dla Was przygotować. Są wyzwania, które na was czekają i chcę zobaczyć, co zrobią Polacy, bo wierzę, że jesteście wyzwaniem. To powinno już wystarczyć, aby was przekonać, żebyście przyszli i weszli na pokład. Również dlatego, że przynajmniej przez dwie godziny w życiu możecie zostać piratami!
Hi! So how are you?
Hello, hello! I’m fine. I’m really, really excited about this new record. And this is the hot moment in which we start having a lot of interviews, in which we start having a lot of, you know, presentation things happening, shows. So it’s it’s the most exciting part I have to say.
And also that sounds busy.
It it is, but that’s part of the game, you know, like.
You know what?I was wondering how to introduce you to our followers. And I start scrolling your social media and I thought you have such an amazing style. And I thought maybe you could introduce yourself by your own style.
OK, me, myself. Well, I’m Meek. I am a pirate. Let’s let’s start. Let’s start with this. What I want to say from the very beginning is that this entire universe, this entire style that you mentioned, it’s always meant to bring a message to those who are listening and to those who are looking at what at what we’re doing. You know, like we believe that being, you know, telling tales, it’s something that it is happening since you are a little kid. You know you are in bed with your dad or your mom or you know your family reading a story. And these stories that are told when you are a kid, these are the stories that you will carry on forever and that will start forming who you are. We believe that it doesn’t matter if we are 30 or 40 years old now, but we still need stories and we still need this kind of magic to get messages. So in short, I want to say that I am a storyteller. Visions of Atlantis. We are storytellers for adult people. We are storyteller for those who wants to detach from reality. And leave the same magic that they were leaving when they were kids with their family, listening to reading, reading stories to them. And these messages that we are giving has the same meaning. We want to tell something that will stay with you. Of course we chose the pirate universe, but we could have been dwarves like Windrose, or I don’t know, we could have been warriors like Twilight Force, for instance. You know, we chose our universe because we believe that this is efficient. This is unique. This is our thing. This is what we reflect ourselves, because pirates are free spirits that are traveling the ocean without rules, without boundaries, without anyone to report what they are doing. So we find it fascinating. And this is one of the 100 messages that through our songs, we want to tell to those who listen to Visions of Atlantis.
So you became a pirate as a child, I understand.
There are several pictures of me dressing up as a pirate. Yes, this was my favorite, my favorite costume for, you know, Carnival or Halloween. I was always dressed up as a pirate.
But are you more like a Blackbeard or rather like Jack Sparrow?
Oh, neither of them. I don’t know if you know who Guybrush Threepwood is, is another pirate from a video game called Monkey Island. And he was a he started as a wannabe pirate. He was like, not meant to be a pirate. He was like a regular guy that dreamt of being a pirate because he thought that being a pirate was cool. But he didn’t have the body. He didn’t have, you know, the charisma. He didn’t have the strength to be a pirate. But he wanted to be a pirate. And this dream became true through a lot of crazy actions. And I love this concept because I believe that sometimes we are not meant to do something, we’re not meant to be something. But then if we truly believe and if we truly put some effort, all boundaries are broken and we can become whoever we want. So if I have to choose, it’s not Black Beard. It’s not like a leader that is, you know, going and seizing other sheep and conquering the universe. And it’s not Jack Sparrow, which is a crazy pirate with a good heart. I am a believer and as a pirate I want to be a believer.
So if we start with your childhood, I need to ask you because I’ve read that you start your journey with music, with jazz. And So what happened that right now you start doing something different, totally different?
I mean, when you when you are a kid, you don’t really choose yourself what to do. You know, like you are. I remember my parents, they subscribed me to this music course, a piano course. And I started actually the very first it was classical music because you always start classical music. And then when I grew up, I had this jet singer that introduced me to singing and she was the one that’s for me, that shaped me at the very beginning. She was called Irene. Then at the same time, I realized that piano is cool, but it was not what I wanted to do. And jazz was cool, but it was not what I wanted to sing. Because, you know, this friend of mine was giving me this CD from this band called Iron Maiden that I didn’t know back then. And I fell in love with what they were doing. And then this other friend of mine gave me another CD from another band that was called Gamma Ray. And then another friend was like, hey, but if you like this, then you have to listen to Men of War and to Primosphere and to Halloween. And I discovered that that was what I what I wanted to do, you know? So from where I was, I told myself, OK, just stop listening to what you are told to do and go towards the direction that you want to follow. And as a real pirate, I decided to break the rules and go over there.
And also you already said that actually that it’s kind of busy time for you, but you also you’re not playing only in Visions of Atlantis, but in two more bands. How did, how are you able to manage with all of this?
I’m really organized. That’s that’s to be, that’s to be told. And also I’m lucky because generally our agencies, they are in touch one with the other. So when something happens with Visions, you try to avoid things to happen with Temperance or with Era. Tours with ERA are announced like with two or three years of advance, so we know it’s from from a very long time. So we try to schedule everything so that it works. Sometimes it might happen that there are shows that I cannot attend with other with Temperance or with Era, but until up until now everything worked really well and we have and we have great solutions. But of course you have to be really organized, but it’s also true. That you don’t play 365 shows a year with a single project. So there is room, you know there is room to have more. And I’m not the only one there is just think of someone that I know personally. There is Nils Molin from Amaranthe. He has also Dynasty and there are so many other musicians that I could mention that have more projects, you know, like Gil from Serenity. He also plays in Workings and in Fall and Sanctuary. So it’s not like I’m a superhero. This is when you are devoted, it’s absolutely normal.
Being organized doesn’t sound much like a pirate.
No, but it’s also true that I don’t do it myself. It’s, you know, the companies, the agency, they they, they take care of this.
So yeah, it it’s helpful for sure.
It is. It is.
Did you know Vision of Atlantis before you joined them?
As a name, yes. I have to say that I was not super, super into what they were doing in terms of musical style. I’m a big fan of Nightwish. I’m a big fan of Epika. So it’s not like I’m away. Oh, Within Temptation is one of my favorite bands, especially the old, the old material that they released. So it’s not like I’m away from Symphonic metal or I was away from Symphonic metal, but I was not super, super into Visions of Atlantis itself. Then in 2018 they asked me to join and of. Of course I started to listen to what was fresh back then, and back then it was the deep and the dark. And I have to say that I love the album from the very first note. Otherwise I would have never accepted to join. You know, it’s not like it’s a bigger band than you necessarily join it. It was, it was something that I told myself, OK, this is cool and I like what they’re doing and I believe I can do it because this is also something, you know, like when you listen to a band, let’s say that. Tomorrow a big band will call me. Oh, I will say no, because Visions of Atlantis is such a big, big, big responsibility right now. And of course I’m totally committed. But I also, I would have also need to ask myself if I can, if I am capable of singing something. And with Visions, it felt like it was the right place for me and it turned out to be absolutely 100% the right place to be.
And it’s. Vision of Atlantis is actually a band with 20 above 20 years old history. So how did you feel when you joined them? Because it has to be a little bit maybe scary or did you need to prepare to something?
It it, as I said, it was, I felt it like an important responsibility to carry. Yeah, that’s for sure. I felt like, you know, like there has been so many before and if so many lineup changes happened because there were a lot of lineup changes. I also wanted to understand why because if I join a project, my my ideal, my ideology is to to think long term. I didn’t join Visions of Atlantis with the thought of, you know, I will stay here for a couple of years and then I will be gone like all the others, you know, like I I truly wanted to understand what was going on and I, you know, it was a challenge to myself, you know, to find stability. But I have to say that it was absolutely successful because right now we are Visions of Atlantis. We are these five, four guys and Climi, of course we are these five people together. We are a family. I can totally tell that right now we made such a fantastic connection with each other. And the reason why we work is because we all wanted to find stability once and for all. And it’s happening. Clem is in the band since over 10 years now. She’s the long, longer lasting singer in Visions of Atlantis. And I will soon become the longer lasting male member as much as everyone else is going to be, you know, like the longer lasting guitar player, bass player. Of course, Tom is the only one who is there from the from the very beginning. But this stability, this connection that we created made the band reborn. Because now what we tell everyone is that this band in 2018 completely reborn and there is no way that we will change. I can tell you like for at least it’s not foreseeable. For now we are so united, so much together. It never happened before in Business of Atlantis that for records now the line, the lineup didn’t change. So this is promising.
If you mentioned that family connection, could you describe me the creative process of Vision of Atlantis? Do you create everything together or everyone has their own thing to do?
When it comes to songwriting, it’s a bit different, you know, because this is typical in in bands. There is always one mastermind, musically speaking, that carries the lyrical and carries the musical universe of the band. Because if you think of “Nightwish”, this is Thomas. If you think of the new delaying, for instance, is Martin and every band has one member that is the main songwriter and then the other put their own influence in the arrangements or you know in their own part. I would say. When it comes to visions, especially in the last two records and it. Developed, you know, with this union that we that we have now, I I’m honored to be the songwriter, the main, the main songwriter, especially Pirates too. It’s 100% written by me. But there is always, you know, a moment in which we I I give the songs to the others and this is where we start to experiment and to refine, especially with Clemmy, since of course being her, the front woman, the singer and the main voice of Visions, it’s important that all the melodies perfectly fit her voice, otherwise it would be a disaster. You know, songs of the songs of Visions of Atlantis, first of all need to perfectly dress Clémentine’s voice and then there is everything else because it’s so important that the singer, and especially when it comes to Clémentine, the main singer of the band, has the this dress perfectly. Suiting, suiting her. So when I write a song, I from the very beginning I start thinking of Clemmy’s voice. But then together we arrange melodies so that whenever something is not comfortable, is not putting her under the right spotlight, we can change it and rearrange it. And then of course everything is given to the rest of the band and you have Tomas that is cleaning up the drum parts so that they dress him. Herbert that is cleaning up the bass part so that they dress him, do she or do she, he writes most of the solos or if the solos that I draft are not good enough, he like changes and tweaks them so that they are working better for him. So there is a core that is written by me and then everything is spread through the band so that everything can fit us so that we are, you know, ready to play things with consistency and not something that is not good for us.
What did you prepare for the next album?
Well, I have to say that there is much dynamics in the next record. What I wanted to do with Pirates 2 is to experiment even more when it comes to territories, when it comes to exploration of territories. Of course, at the same time, keeping in mind that we are a symphonic metal band, that we are a metal band, you know, symphonic metal band, and of course that we are. We are pirates because this is also, you know, extremely, extremely important in terms of emotion and in terms of universe that you want to recreate with music. So when I said I wanted to explore, I’m sure that people who listen to the record will understand and will notice this. Every song is a different part of the world where we are sailing to, you know, like we have this pirate ship that is going and exploring so our towards the all the possible seas that we can sail into. So when we got into North Africa for instance, we encountered what I expressed musically in “Tonight I’m Alive” because this is a song with a really ethnic and tribal rhythm that is really expressed. Purely, I think in that song. Then we go back, I don’t know, to the north of Europe and you have the Celtic vibes of the song that is called “Magic of the Night”. Then you go, I don’t know, to America for instance, where we have been touring and you have songs like “Collide” for instance or “Monster” that has this different approach to songwriting. So each song has a different, how to say, a different source in terms of inspiration. But they are all put together under this ship that is traveling through the through the through the ocean, through the seven seas.
You’re a great storyteller. Seriously.
Well, then I’m dressed up in the proper way. Thank you.
Actually, pirates came to Atlantis along with you. So was it your idea to bring them to Atlantis?
No, no, no of course, of course this is something that, you know, it’s in the veins of the band since its foundation because the band was born as Visions of Atlantis since the very beginning, you know. And I have to say that when the band started in the year 2000, 2001, there was a way more direct connection to the lost empire of Atlantis. Even the songs were actually talking about, you know, the the lost land now. With with all the evolution and all due respect to what has been done by the previous member of Visions of Atlantis, we tend to do our own music in our own ways. So there is a bit of detachment to what the entire concept of Atlantis, what to how the entire concept of Atlantis was done before. But I will tell you something funny. We often dream of our pirate ship and we believe that the name of the ship is Atlantis. You know, as if, as if this connection that was there in the previous lineups, the legacy that was there with the previous lineup of Vision Atlantis is carried on now by this lineup in the name of our of our pirate ship.
It sounds really cute. Seriously, it’s a great name for the boat. I think it’s great.
Yeah, we should call it, we should, we should really call it Atlantis.
So I believe the pirates not goes anywhere. It stays where it is. No changing on the theme in the closest years.
Absolutely, absolutely. And I don’t think that this will happen in the future because as I said, this is a metaphor. Of course it’s not like we pretend to be pirates in the in the modern world, in a real and and how to say concrete, concrete way. But we want to be, as you said, storytellers. We want to dress up and tell stories and bring people to a big theater show. It’s just imagine that you are sitting at a theater and you’re watching a pirate tale. Of course there is a meaning. There is always a meaning behind every song. You know, Clementine writes all the lyrics since she’s into the band. And there is never a song that is like took softly or lightly. She always want to give a message to the listener. And this message, no matter if it’s about love, about death, about struggles, about, you know, passion, there is always a real concept and a real message that wants to be told to those who are listening to the song, of course, through tales, through stories. Us again when we are kids and we listen to stories or when we watch a movie from Disney, you know, there is always a concrete morale behind every cartoon that we watch. This is what we want to do nowadays for adults.
Right now you make me think a little bit about your concerts because what you what you said was more like a theatre, not a concert. So are you feeling more like a singer on stage or rather like an actor?
Well, it’s more about, let’s say that it’s more about an actor, but it’s an actor that truly believe in what he’s doing. You know, like you to be a good actor, you have to become the character, become the person that you are impersonating. So yes, when I’m on stage, I don’t feel like I am Michele, you know, myself anymore and for the hour, hour and a half that I’m performing on stage. I can truly be someone else. I can truly detach from reality. But I become a messenger. I become someone who has a story to tell. So I can’t be. It would be crazy if I would be myself with my private struggles and with my private emotions. You know, it wouldn’t be consistent with who I am. So yeah, it’s definitely acting, but it’s acting in a positive sense of the term. It’s not like I’m pretending to be someone else. I’m just impersonating someone else who wants to leave a message and to gift emotions to the to the listener. And this is, as you said, is this is something that has to be done by all theater actors, all actors on stage or on in a movie, for instance. This is the hardest part, you know, to be real in impersonating someone else.
Do you have a back story for that character or maybe you’re someone else every night?
No, I don’t think I’m someone else every night. I’ve never thought of a real back story. But for sure the pirate that I am on stage is a dreamer. The pirate that I am on stage is someone who really thinks big and wants to be a leader. He wants to be someone who takes by hand everyone in front of him. To tell, hey, if you have a dream, come with me and let’s realize it together. This is absolutely the message that I hope I managed to give to those who listen to the Vision of Atlantis in the record or live. I want to be that person that pushes who is listening towards his dream. Because this is what I believe I did in my life. I always dreamed, I always dreamt of being a musician and I made it. And right now I’m touring the world with my bands, accomplishing what that kid, you know, 15-20 twenty-five even now years ago was dreaming of. And yeah, if I made it, it means that everyone can. It’s not like I’m special or more special than anyone else. I just truly believed in what I was doing and if I made it. Then everyone can.
So what do you feel when you’re on stage? And there’s that whole theatrical scenario, you know, and there’s thousands of people in front of you. How do you feel? How would you describe that feeling?
This is pretty easy to say because there is just one word that describes it. That is happiness. I feel happy. I truly feel happy. It’s not about ego, it’s not about pride. It’s not about, you know, feeling bigger than you are or feeling famous or stuff like this. It’s just to me, it’s just happiness. The moment which I start seeing, I enter the stage and I start singing, there is this big smile because I’m doing what I believe I’m meant to do and I can see that what I’m doing brings happiness to the people in front of me. Because when I see that people are laughing, people are smiling, people are enjoying. They are having a good time thanks to what not only me of course, but we as a band are doing. This is called happiness and it doesn’t matter if you know there is struggle outside of the stage or outside of the venue in which we’re playing. It doesn’t matter if there is pain, if there is suffering in that specific moment, we make it to make people happy and this is fantastic.
What do you enjoy the most during the tour?
Oh, good question. If I think of it, I think that what I really, really like is being on the road with friends. What I enjoy the most is the fact that we are, we are people that love each other with the same goal, with the same, you know, dream, and we are living a dream together. I always been a teammate. I have to say that when I was doing sports, I would do, I was doing team sports at school. I always loved the class. It was not about, you know, getting the best vote in that specific matter. It was about being together with someone else. And I’ve done so many things as a whole, you know, with someone else and being there with people I love. Sharing, experiencing, creating memories together. This is probably the best thing on the road. Yeah!
I need to ask you because I just noticed that. Is it a map behind you?
Oh, this one?
Yes, it’s a map of. It’s a map of New York.
Is there an X with the treasure, you know?
No, but I can put it down and it would be, you know, that’s that’s stupid. It would be Pat’s delicatessen is a it’s a diner in in New York and I believe this is my personal x. I I’m Italian, I love food, you know. So it’s inevitable that it’s the act, my treasure, my personal treasure is a place where you can eat.
- I need to try next time when I’ll be in New York because I love their diners.
Let’s do it. It’s amazing. It’s amazing. It’s amazing.
- And so right now let’s get back to your concert in Poland. What can what can Polish fans look forward for?
So first of all, we are super happy that the venue has been upgraded because it means that we are selling a lot of tickets so that we needed a bigger venue and this is absolutely fantastic. And it’s a lucky coincidence because we, and this is now not a secret anymore, we will bring a real pirate ship on stage. If you saw, if you will check out the videos from the last show we had at Metal Fest in Czech Republic, we this was the inauguration of our pirate ship and this we will take with us for the entire European tour. And greatly enough, in Poland, of course it will be, it will be there. So you can absolutely expect something that goes way beyond a regular concert with musicians playing on stage. There will be a real theatre show, I would say, with, you know, the props, with the stage, with acting and everything. So be prepared because it’s going to be beyond a concert, I promise.
I think it’s going to be wonderful. And actually, I think I would love to see that.
If you would be there, you would be welcome.
I hope so. And what do you guys expect from Polish audience?
So it’s not the first time that we play Poland. And I have to say that in general, this is a country where I’m often surprised by the warmth. You know, like you think of Poland, no offense, but you think of, you know, the cold, it’s up there, you know, in the east, it’s not the warmest country in the world. I remember that one of the first times I played in Poland, it was -20 degrees. It was in Bielsko Biala in February and you know. Ok, so it was really, really cold. But you people, you are so warm. And this is amazing because it it it’s like a contrast, you know, like the cold of the atmosphere, the cold of the environment and the warmth of the of the energy that you have. It’s, you see what I mean? It’s crazy. So if you ask me what I expect, well, I expect to to feel that warmth again. I’m really looking forward to it.
Great. You said you love to eat. So have you ever tried something from Polish cuisine?
So I don’t remember if it’s Polish. Maybe I do a mistake, but do you have langos in Poland or is it not? No, I don’t.
I don’t think so. It doesn’t even sound somehow similar to anything we got.
OK, I I remember. I don’t remember. Maybe maybe it was hungary, maybe and confusing. And in this case I I I asked for forgiveness. I remember this big fried bread with with sour cream.
No, I don’t think so. It’s ours.
But, but to be honest, Poland is more famous for the drinks than for the food.
But I hope it’s at least good.
I mean, absolutely. Like whatever I drank in Poland was always crazy good. Crazy good. Like, especially your vodka is one of the best I’ve ever drank.
So right now you need to try some pierogi. Everyone loves pierogi in Poland.
Pierogi, ok, good. I will keep it in mind.
- So at the end, could you invite your Polish fans to the concert?
Absolutely! guys. As I said, I promise you, this won’t only be a concert. This will be way more than a concert. It will be a real show. You will see there will be so much happening on stage and I swear you don’t want to miss it because it’s going to be exciting. You will be, you will become part of the show yourself because we will need you to sing. We need you to jump. We need you to take part of what we will make you do. There are challenges that expect you and I want to see what the Polish people do because I believe that you are challengers. So this should be already enough to convince you to come over and come on board. Also because at least for two hours in your life you want to be pirates, I’m sure.
- Thank you so much for this interview.
You’re more than welcome. My pleasure. My pleasure. And. I hope to see you in Poland.
Of course, of course. Maybe there we can try one more interview, but like with the costumes and ship. What do you think?
Absolutely, absolutely. Just, you know, you know, you can write Juliana and Juliana will take care of this. Absolutely. I would. I love the idea.
Cześć! Jak się masz?
Cześć! U mnie w porządku. Jestem naprawdę podekscytowany nowym albumem. To gorący moment — mamy wiele wywiadów, prezentacji, koncertów. To najbardziej ekscytująca część, muszę powiedzieć.
Brzmi jak mnóstwo pracy!
Tak, ale to część gry. Wiesz, jak to jest.
Zastanawiałam się, jak cię przedstawić naszym obserwatorom. Przeglądałam twoje media społecznościowe i pomyślałam, że jesteś niezwykle ciekawą postacią. Może mógłbyś przedstawić się w swoim własnym stylu?
Zacznijmy od tego: jestem Meek. Jestem piratem. Na samym początku chcę powiedzieć, że cały ten wszechświat, ten styl, o którym wspomniałaś, zawsze miał na celu przekazanie wiadomości tym, którzy nas słuchają i oglądają to, co robimy. Wierzymy, że opowiadanie historii to coś, co zaczyna się od dzieciństwa. Kiedy jesteś dzieckiem, leżysz w łóżku z tatą, mamą czy rodziną, słuchając historii. Te historie, które słyszysz jako dziecko, nosisz w sobie na zawsze i one kształtują to, kim jesteś. Wierzymy, że nieważne, czy mamy teraz 30 czy 40 lat, nadal potrzebujemy tej magii, aby otrzymywać pewne informacje.
W skrócie, chcę powiedzieć, że jestem opowiadaczem historii. Visions of Atlantis to bajkopisarze dla dorosłych. Jesteśmy narratorami dla tych, którzy chcą oderwać się od rzeczywistości i poczuć tę samą magię, którą czuli jako dzieci z rodziną, czytając wspólnie książki. Nasze piosenki mają to samo znaczenie. Chcemy opowiedzieć coś, co zostanie z tobą na zawsze. Oczywiście wybraliśmy uniwersum piratów, ale mogliśmy być krasnoludami jak Wild Rose albo wojownikami jak Twilight Force. Wybraliśmy nasze uniwersum, ponieważ wierzymy, że jest efektywne i unikalne. Jest nasze, odzwierciedla nas, ponieważ piraci to wolne dusze, które podróżują po oceanach bez zasad, granic, bez nikogo, komu muszą się tłumaczyć. Znajdujemy to jako coś fascynującego i to jest jedna z wielu wiadomości, które chcemy przekazać przez nasze piosenki.
Więc zostałeś piratem jako dziecko, rozumiem.
Tak, jest kilka zdjęć mnie przebranego za pirata. To był mój ulubiony kostium na karnawał czy Halloween. Zawsze byłem przebrany za pirata.
Jesteś bardziej jak Czarnobrody czy raczej jak Jack Sparrow?
Ani jeden, ani drugi. Nie wiem, czy wiesz, kim jest Guybrush Threepwood z gry Monkey Island. Zaczął nie jako pirat i zdawało się, że nie było mu to przeznaczone, aby nim się stać. Był zwykłym chłopakiem, który marzył o byciu piratem, bo uważał, że to fajne. Nie miał mięśni, charyzmy ani siły, by być piratem. Ale chciał nim być. To marzenie spełniło się dzięki wielu szalonym decyzjom. Uwielbiam tę koncepcję, bo wierzę, że czasami nie jesteśmy przeznaczeni do czegoś, ale jeśli naprawdę wierzymy i włożymy wysiłek, możemy stać się kimkolwiek chcemy. Więc jeśli miałbym wybierać, nie byłby to Czarnobrody, lider zdobywający statki i podbijający świat. Nie byłby to Jack Sparrow, szalony pirat z dobrym sercem. Jestem marzycielem i jako pirat chcę być marzycielem.
Zaczynałeś swoją przygodę ze sceną od muzyki jazzowej. Co się stało, że teraz robisz coś zupełnie innego?
Kiedy jesteś dzieckiem, nie wybierasz sam, co robić. Pamiętam, że moi rodzice zapisali mnie na kurs muzyczny, na fortepian. Zaczynałem od muzyki klasycznej, bo zawsze zaczynasz od klasyki. Potem poznałem wokalistkę jazzową, która wprowadziła mnie w śpiewanie. Nazywała się Irene. W tym samym czasie zdałem sobie sprawę, że fortepian jest fajny, ale to nie było to, co chciałem robić. Jazz był fajny, ale to nie było to, co chciałem śpiewać. Przyjaciel dał mi płytę zespołu Iron Maiden, którego wtedy nie znałem. Zakochałem się w tym, co robili. Inny przyjaciel dał mi płytę Gamma Ray. Kolejny powiedział: “Jeśli lubisz to, musisz posłuchać Manowar, Primal Fear, Helloween.” Odkryłem, że to jest to, co chcę robić, więc postanowiłem przestać słuchać innych i iść w kierunku, który chciałem. Jako prawdziwy pirat, postanowiłem złamać zasady i pójść swoją drogą.
Mówiłeś, że masz teraz bardzo napięty grafik, ale grasz nie tylko w Visions of Atlantis, a również w dwóch innych zespołach. Jak udaje ci się to wszystko pogodzić?
Jestem naprawdę dobrze zorganizowany. To trzeba powiedzieć. Mam też szczęście, bo nasze agencje zazwyczaj są ze sobą w kontakcie. Więc kiedy coś dzieje się z Visions, staramy się unikać konfliktów z Temperance lub z Era. Trasy koncertowe z ERA są ogłaszane z dwu- lub trzyletnim wyprzedzeniem, więc wiemy o nich dużo wcześniej. Staramy się tak planować wszystko, żeby to działało. Czasami może się zdarzyć, że nie mogę wziąć udziału w koncertach z Temperance lub z ERA, ale jak dotąd wszystko działało naprawdę dobrze i mamy świetne rozwiązania. Oczywiście trzeba być naprawdę dobrze zorganizowanym, ale też prawdą jest, że nie grasz 365 koncertów rocznie z jednym projektem. Jest więc miejsce na więcej. I nie jestem jedynym, kto tak postępuje. Przykładem może być ktoś, kogo znam osobiście – Nils Molin z Amaranthe, który również gra w Dynazty. Jest wielu innych muzyków, których mógłbym wymienić, takich jak Georg z Serenity. On również gra w Warkings i w Fallen Sanctuary, więc to nie jest tak, że jestem superbohaterem. Kiedy jesteś oddany, to jest absolutnie normalne.
Bycie zorganizowanym nie brzmi jak cecha pirata.
Nie, ale agencje i firmy się tym zajmują.
To na pewno pomaga.
Tak, zdecydowanie.
Czy znałeś Visions of Atlantis, zanim do nich dołączyłeś?
Z nazwy tak. Nie byłem obeznany w tym, co robili muzycznie. Jestem wielkim fanem Nightwish, Epiki oraz Within Temptation i ich pierwszych albumów, więc nie byłem daleko od metalu symfonicznego. W 2018 roku poprosili mnie o dołączenie. Zacząłem słuchać tego, co było wtedy nowe, czyli albumu “The Deep and the Dark”. Muszę powiedzieć, że pokochałem ten album od pierwszej nuty. W przeciwnym razie nigdy bym się nie zgodził dołączyć. Wiesz, to nie jest tak, że jeśli to większy zespół, to koniecznie musisz do niego dołączyć. Powiedziałem sobie: OK, to jest fajne, podoba mi się to, co robią, i wierzę, że mogę im pomóc. Bo to jest też coś, co trzeba przemyśleć, kiedy słuchasz zespołu. Powiedzmy, że jutro zadzwoni do mnie duży zespół. Odmówię! Ponieważ Visions of Atlantis to obecnie ogromna odpowiedzialność. I oczywiście jestem całkowicie zaangażowany. Musiałbym jednak również zadać sobie pytanie, czy jestem w stanie zaśpiewać? Z Visions czułem, że to jest właściwe miejsce dla mnie i okazało się, że to absolutnie 100% właściwe miejsce.
Visions of Atlantis to zespół z ponad 20-letnią historią. Jak się czułeś, dołączając do nich? Czy musiałeś się do tego przygotować?
Jak już wspomniałem, czułem, że to ważna odpowiedzialność. Tak, zdecydowanie. Czułem, że przed mną było wielu innych i że wydarzyło się wiele zmian w składzie. Chciałem też zrozumieć, dlaczego tak się działo, bo jeśli dołączam do projektu, myślę długoterminowo. Nie dołączyłem do Visions of Atlantis z myślą, że zostanę tu na parę lat, a potem odejdę jak wszyscy inni. Naprawdę chciałem zrozumieć, co się dzieje, i było to dla mnie wyzwanie, by znaleźć stabilność. Muszę powiedzieć, że było to absolutnie udane, bo teraz jesteśmy Visions of Atlantis. Jesteśmy tymi czterema facetami i Clemmy oczywiście – jesteśmy rodziną. Mogę śmiało powiedzieć, że teraz mamy fantastyczne relacje ze sobą nawzajem. Powodem, dla którego to działa, jest to, że wszyscy chcieliśmy znaleźć stabilność raz na zawsze. I to się dzieje. Clem jest w zespole od ponad 10 lat. Jest najdłużej śpiewającą wokalistką w Visions of Atlantis. A ja wkrótce stanę się najdłużej występującym męskim głosem, tak samo jak wszyscy inni, grający na instrumentach. Oczywiście Tom jest jedynym, który jest tu od samego początku. Ale ta stabilność, to połączenie, które stworzyliśmy, odrodziło zespół. Teraz wszystkim mówimy, że ten zespół w 2018 roku całkowicie się odrodził i nie ma mowy, żebyśmy się zmienili. Mogę powiedzieć, że przynajmniej na razie jesteśmy tak zjednoczeni, jak nigdy wcześniej. W Visions of Atlantis przez cztery albumy skład nie zmienił się, co jest obiecujące!
Skoro wspomniałeś o więzi rodzinnej, czy mógłbyś opisać mi proces twórczy Visions of Atlantis? Czy tworzycie wszystko razem, czy każdy ma swoje zadanie do wykonania?
Jeśli chodzi o pisanie piosenek, to jest trochę inaczej w zespołach. Zawsze jest jeden mastermind, jeśli chodzi o muzykę, który niesie zarówno liryczny, jak i muzyczny wszechświat zespołu. Jeśli pomyślisz o W przypadku Nightwish to Tuomas, w Delain – Martijn, więc każdy zespół ma jednego członka, który jest głównym autorem piosenek, a reszta wnosi swoje własne wpływy do aranżacji czy swoich partii. W przypadku Visions, zwłaszcza na ostatnich dwóch albumach, to się rozwinęło, dzięki jedności, którą teraz osiągnęliśmy. Dzięki temu jestem zaszczycony, byciem głównym autorem piosenek, zwłaszcza na “Pirates 2”, które w 100% zostało napisane przeze mnie. Ale zawsze przychodzi taki moment, w którym przekazuję piosenki innym i wtedy zaczynamy eksperymentować i udoskonalać je, zwłaszcza z Clemmy, ponieważ oczywiście, jako frontwoman, wokalistka i głos Visions, ważne jest, aby wszystkie melodie idealnie pasowały do jej głosu, inaczej byłaby katastrofa. Wiesz, piosenki Visions of Atlantis przede wszystkim muszą idealnie pasować do głosu Clémentine, a potem dopiero jest cała reszta, bo to tak ważne, aby wokalistka, a szczególnie w przypadku Clémentine, głównej wokalistki zespołu, miała tę muzykę, która idealnie do niej pasuje. Kiedy piszę piosenkę, od samego początku myślę o głosie Clemmy, a potem razem aranżujemy melodie, tak aby cokolwiek, co nie jest komfortowe, co nie stawia jej w odpowiednim świetle, mogło zostać zmienione i zaaranżowane na nowo. I oczywiście wszystko jest przekazywane reszcie zespołu, wtedy Thomas dopasowuje partie perkusji, aby pasowały do niego, Herbert tworzy partie basowe, aby też były dla niego odpowiednie. Douscha pisze większość solówek lub, jeśli solówki, które stworzyłem, nie są wystarczająco dobre, on je zmienia i dostosowuje, aby lepiej do niego przylgnęły. Tak więc, jest rdzeń napisany przeze mnie, a potem wszystko rozchodzi się po zespole, aby wszystko do nas pasowało, tak abyśmy byli gotowi grać te rzeczy z ogromną pewnością, że nie gramy czegoś co nie jest do nas dopasowane.
Co przygotowaliście na następny album?
Muszę powiedzieć, że nowy album jest znacznie bardziej dynamiczny. Chciałem jeszcze bardziej poeksperymentować z “Pirates 2” w kontekście eksploracji nowych terytoriów, oczywiście pamiętając, że jesteśmy zespołem z gatunku symfonicznego metalu, że jesteśmy zespołem metalowym. Jesteśmy piratami, co jest niezwykle istotne, jeśli chodzi o emocje i wszechświat, który chcemy odtworzyć za pomocą muzyki. Kiedy mówię o eksploracji, jestem pewien, że ludzie, którzy posłuchają albumu, zrozumieją i zauważą to. Każda piosenka to inna część świata, do której płyniemy, jakbyśmy mieli piracki statek, który przemierza wszystkie możliwe morza. Na przykład, kiedy dotarliśmy do północnej Afryki, wyraziłem to muzycznie w “Tonight I’m Alive” – utwór ma naprawdę etniczny i plemienny rytm. Potem wracamy na północ Europy i mamy celtyckie wibracje w piosence “Magic of the Night”. Następnie udajemy się do Ameryki, gdzie byliśmy w trasie, i mamy utwory takie jak “Collide” czy “Monster”, które mają inne podejście do pisania piosenek. Każda piosenka ma inne źródło inspiracji, ale wszystkie są zebrane pod jednym wspólnym motywem – pirackim statkiem podróżującym przez ocean, przez siedem mórz.
Naprawdę jesteś świetnym mówcą!
Cóż, jestem odpowiednio przygotowany. Dziękuję!
Piraci pojawili się w Visions of Atlantis w tym samym czasie, kiedy Ty do nich dołączyłeś. Czy to był Twój pomysł, żeby wprowadzić ich do zespołu?
Nie, nie, nie. To coś, co było w żyłach zespołu od jego założenia, ponieważ zespół od samego początku nazywał się Visions of Atlantis. Muszę powiedzieć, że kiedy zespół zaczynał w latach 2000-2001, było znacznie bardziej bezpośrednie połączenie z morzem i zaginionym imperium Atlantydy. Nawet piosenki mówiły o zaginionym lądzie. Teraz, z całym rozwojem i z szacunkiem dla tego, co zostało zrobione przez poprzednich członków Visions of Atlantis, staramy się tworzyć własną muzykę na swój sposób. Istnieje pewien dystans do tego, jak całkowity koncept Atlantydy był wcześniej tworzony. Ale powiem ci coś zabawnego – często marzymy o naszym pirackim statku i wierzymy, że nazywa się Atlantis. To połączenie, które istniało w poprzednich składach, dziedzictwo Visions of Atlantis, jest teraz kontynuowane przez nas w nazwie naszego pirackiego statku.
To brzmi naprawdę uroczo. Świetna nazwa dla statku. Myślę, że to wspaniałe.
Tak, powinniśmy go tak nazwać – Atlantis.
Więc wierzę, że piraci nigdzie się nie wybierają. Temat pozostaje bez zmian w najbliższych latach.
Absolutnie, absolutnie. Nie sądzę, aby to miało się zmienić w przyszłości, ponieważ, jak powiedziałem, to jest metafora. Oczywiście, nie udajemy, że jesteśmy piratami we współczesnym świecie w realny i konkretny sposób, ale chcemy być opowiadaczami. Chcemy się przebierać, opowiadać historie i przenosić ludzi na wielki teatralny pokaz. Wyobraź sobie, że siedzisz w teatrze i oglądasz opowieść o piratach. Oczywiście, każda piosenka ma swoje znaczenie i przesłanie. Clémentine pisze piosenki dla zespołu od momentu, gdy do nas dołączyła, i nigdy nie tworzy lekkich utworów. Zawsze chce przekazać słuchaczowi ważną wiadomość. Niezależnie od tego, czy dotyczy ona miłości, śmierci, zmagań czy pasji, zawsze ma głęboki koncept i przesłanie. Jak wtedy, gdy jesteśmy dziećmi i słuchamy historii lub oglądamy filmy Disneya – każda kreskówka niesie ze sobą konkretne przesłanie. To właśnie chcemy teraz robić dla dorosłych.
Teraz sprawiłeś, że pomyślałam o waszych koncertach… To, co powiedziałeś, bardziej przypomina spektakl teatralny niż koncert. Czy czujesz się bardziej jak piosenkarz, czy raczej jak aktor?
Cóż, bardziej przypominam aktora, ale aktora, który naprawdę wierzy w to, co robi. Wiesz, żeby być dobrym aktorem, musisz stać się postacią, którą odgrywasz. Kiedy jestem na scenie, nie czuję się jak Michele; na godzinę czy półtorej przestaję być sobą. Mogę naprawdę być kimś innym, oderwać się od rzeczywistości i stać się posłańcem, kimś, kto ma historię do opowiedzenia. Nie mogę być sobą z moimi prywatnymi zmaganiami i emocjami, ponieważ to nie byłoby spójne z postacią, którą odgrywam. Tak, to zdecydowanie aktorstwo, ale w pozytywnym sensie. Nie udaję, że jestem kimś innym – odgrywam kogoś, kto chce przekazać wiadomość i podarować emocje słuchaczom. To jest coś, co musi robić każdy aktor teatralny czy filmowy. Najtrudniejsza część to być prawdziwym, odgrywając kogoś innego.
Czy Twoja postać ma jakąś historię? A może jesteś kimś innym każdej nocy?
Nie sądzę, żebym był kimś innym każdej nocy. Nigdy nie myślałem o prawdziwej historii kryjącej się za tą postacią, ale na pewno pirat, którym jestem na scenie, jest marzycielem. Chcę być kimś, kto naprawdę myśli wielkimi kategoriami i chce być liderem. Chcę być tą osobą, która popycha słuchaczy do realizacji ich marzeń. Bo to jest to, co wierzę, że zrobiłem w swoim życiu. Zawsze marzyłem o byciu muzykiem i udało mi się. Teraz podróżuję po świecie z moimi zespołami, realizując to, o czym marzyło dziecko 15-20-25 lat temu. Jeśli mi się udało, to znaczy, że każdemu może się udać. Po prostu naprawdę wierzyłem w to, co robiłem, i jeśli mi się udało, to każdemu może się udać.
Co czujesz, kiedy jesteś na scenie? Kiedy jest wokół Ciebie to całe teatralne otoczenie, a przed tobą tysiące ludzi? Jak byś opisał to uczucie?
Jest tylko jedno słowo, które to opisuje: szczęście. Czuję się szczęśliwy. To nie jest uczucie, że jestem większy niż jestem w rzeczywistości, sławny czy coś w tym stylu. Dla mnie to po prostu szczęście. W momencie, kiedy wchodzę na scenę i zaczynam śpiewać, na mojej twarzy pojawia się wielki uśmiech, bo robię to, w co wierzę, że jestem przeznaczony, aby robić. Kiedy widzę, że ludzie się śmieją, uśmiechają i bawią dzięki temu, co robimy jako zespół, to nazywa się szczęście. Nieważne, czy jest jakiś problem poza sceną czy w miejscu, w którym gramy. Nieważne, czy jest ból czy cierpienie w tym konkretnym momencie. Sprawiamy, że ludzie są szczęśliwi, i to jest fantastyczne.
Co najbardziej lubisz podczas trasy koncertowej?
O, dobre pytanie! Myślę, że to, co naprawdę lubię, to bycie w drodze z przyjaciółmi. Jesteśmy ludźmi, którzy się kochają, z tym samym celem, z tym samym marzeniem, i żyjemy tym marzeniem razem. Zawsze byłem graczem zespołowym. Kiedy uprawiałem sport, to były sporty drużynowe. Zawsze lubiłem być w klasie w szkole. Nie chodziło o zdobywanie najlepszych ocen, ale o bycie razem z innymi. Funkcjonowanie z osobami, które kocham. Dzielenie się, doświadczanie, tworzenie wspomnień. To prawdopodobnie najlepsza rzecz na trasie koncertowej.
Muszę Cię zapytać, bo właśnie to zauważyłem. Czy za tobą jest mapa?
O, ta? Tak, to jest mapa. To mapa Nowego Jorku.
Czy jest tam X z zaznaczonym skarbem?
Nie, ale mogę ją zdjąć i byłoby… wiesz, to głupie. To byłoby Katz’s Delicatessen, czyli restauracja w Nowym Jorku. Wierzę, że to jest moje osobiste X. Jestem Włochem, kocham jedzenie, więc nieuniknione jest, że to mój skarb, mój osobisty skarb – miejsce, gdzie można zjeść.
- Muszę spróbować następnym razem, kiedy będę w Nowym Jorku!
Zrób to! Jest tam niesamowicie.
Ok, więc teraz wróćmy do twojego koncertu w Polsce. Czego mogą się spodziewać polscy fani?
Przede wszystkim jesteśmy super szczęśliwi, że klub został zmieniony na większy, bo to oznacza, że sprzedaliśmy dużo biletów, więc potrzebowaliśmy większego miejsca. To również szczęśliwy zbieg okoliczności, bo… i to już nie jest tajemnica, przywieziemy prawdziwy piracki statek. Jeśli widzieliście filmy z ostatniego występu, jaki mieliśmy na Metal Fest w Czechach, to była inauguracja naszego pirackiego statku, i weźmiemy go ze sobą na całą europejską trasę, również do Polski! Możecie oczekiwać czegoś więcej niż zwykły koncert z muzykami grającymi na scenie. To będzie prawdziwe przedstawienie teatralne, z rekwizytami, ze sceną, z aktorstwem i wszystkim. Więc bądźcie przygotowani, bo to będzie coś więcej niż koncert, obiecuję.
Myślę, że będzie wspaniale! Chciałbym to zobaczyć.
Będziesz tam bardzo mile widziana.
A czego Wy oczekujecie od polskiej publiczności?
To nie jest pierwszy raz, kiedy gramy w Polsce. Ogólnie rzecz biorąc, jest to kraj, gdzie często jestem zaskoczony ciepłem. Wiesz, myślisz o Polsce, bez obrazy, ale myślisz o zimnie. Na wschodzie nie jest najcieplej. Pamiętam, że jeden z pierwszych razów, kiedy grałem w Polsce, było -20 stopni. To było w Bielsku-Białej w lutym, więc było naprawdę, naprawdę zimno. Ale wy, ludzie, jesteście tak ciepli. To jest niesamowite, bo to taki kontrast – zimno atmosfery, zimno otoczenia i ciepło energii, którą macie. Widzisz, co mam na myśli? To szalone. Więc jeśli mnie pytasz, czego oczekuję, to oczekuję, że znów poczuję to ciepło. Naprawdę na to czekam.
Świetnie. Powiedziałeś, że lubisz jeść. Czy kiedykolwiek próbowałeś czegoś z polskiej kuchni?
Nie pamiętam, czy to polskie. Może się mylę, ale czy macie langosz w Polsce, czy nie?
Nie sądzę. To nawet nie brzmi jakoś podobnie do czegokolwiek, co mamy w polskiej kuchni.
Nie pamiętam. Może to było na Węgrzech, może się mylę. W tym przypadku proszę o wybaczenie. Pamiętam ten wielki smażony chleb ze śmietaną.
Nie, nie sądzę, że to nasze.
Ale szczerze mówiąc, Polska jest bardziej znana z napojów niż z jedzenia.
Ale mam nadzieję, że przynajmniej są dobre.
To znaczy, absolutnie. Cokolwiek piłem w Polsce, zawsze było szalenie dobre. Szalenie dobre. Szczególnie wasza wódka jest jedną z najlepszych, jaką piłem.
Więc teraz musisz spróbować pierogów. Wszyscy kochają pierogi w Polsce.
Pierogi, OK, dobrze. Zapamiętam to.
Na koniec, czy możesz zaprosić swoich polskich fanów na koncert?
Absolutnie! Ludzie. Jak mówiłem, obiecuję wam, że to nie będzie tylko koncert. To będzie znacznie więcej niż koncert. To będzie prawdziwe show. Zobaczycie, że na scenie będzie się działo mnóstwo rzeczy i przysięgam, że nie chcecie tego przegapić, bo to będzie ekscytujące. Staniecie się częścią show, bo będziemy was potrzebować na scenie. Będziemy was potrzebować do skakania. Będziemy was potrzebować, abyście wzięli udział w tym, co zamierzamy dla Was przygotować. Są wyzwania, które na was czekają i chcę zobaczyć, co zrobią Polacy, bo wierzę, że jesteście wyzwaniem. To powinno już wystarczyć, aby was przekonać, żebyście przyszli i weszli na pokład. Również dlatego, że przynajmniej przez dwie godziny w życiu możecie zostać piratami!
Bardzo dziękuję za wywiad.
Nie ma za co. Przyjemność z mojej strony! I mam nadzieję, że zobaczę cię w Polsce.
Rozmawiała Joanna Tulo