Jestem fanem muzyki lat 90-tych, wychowanym na tych brzmieniach, zawsze mam je w sercu i uchu: Faith No More, Fishbone, Rage Against The Machine czy Illusion – te nazwy z miejsca podkręcają krążenie. Kiedy więc słyszę takie wpływy na płycie wydanej współcześnie w Polsce, to radość wypełnia moje uszy i serce. Zespół SYMPTONE płytą ‘Mindbox’ sprawił mi taką właśnie radość.
Muzykę grupy definiuje motoryka i groove basu godnego Timma C. z RATM oraz wokal utrzymany w jednocześnie wyluzowanym i zaangażowanym styl Lipy z Illusion, a więc mamy Amerykę końca XX wieku w Polsce.
Gdybym miał pokusić się o zdefiniowanie stylistyki zespołu, wspomniałbym o post-grunge’u, ale tym skupionym na ostro hałaśliwej stronie sceny Seattle, niż na nostalgiczno-melancholijnych tekstach. A propos warstwy lirycznej, cieszy, że zespół decyduje się na rodzimy język, a przy okazji nie wstydzi się swoich słów, wypełniając książeczkę tekstami. Jedynie otwierające płytę “Break Away” oraz “What Are You Waiting For” przynoszą porcję języka angielskiego, dalej możemy zrozumieć teksty bez pomocy Google Translate 😉
Twórczość SYMPTONE pulsuje groovem post-grunge’owym i nu-metalowym, ale znalazło się też miejsce na pustynny trop Kyuss w klimatycznym utworze “Atmosfera“, zatytułowanym bardzo adekwatnie do treści muzycznej.
Lubię kiedy brzmienie basu i rytmiczno-melodyjne linie “bulgoczą”, ale w rocku równie ważne (dla niektórych nawet najważniejsze) są riffy i solówki, więc idąc tropem Living Colour i Vernona Reida, można oddać trochę więcej pola gitarom, niech pokażą ostrzejszego aranżacyjnego pazura.
Coraz częściej słyszymy o reaktywacjach zespołów, które trzy dekady temu kształtowały polską scenę rockową lub o kolejnych płytach sprawdzonych ekip i związanych z tym planach koncertowych – SYMPTONE prezentuje się jako zespół idealnie wpasowany na wsparcie takich sytuacji. Fani napędzanych basem brzmień lat 90-tych i 2000-cznych będą w pełni zadowoleni zawartością tej płyty.
Ja jestem.
Dawid ‘Qstosz’ Odija
