Cabrakaän to meksykańsko-kanadyjski zespół folk metalowy, który przeniósł się z Meksyku do Kanady na krótko przed światową pandemią, po poruszającym występie w Calgary i nawiązanych dzięki nim przyjaźniach. Założony w 2010 roku w Meksyku przez kompozytora, perkusistę/perkusistę, black/death metalowego krzykacza i producenta Marko Cipäktli oraz klasycznie wyszkolonego sopranistę Pata Cuikaniego, zespół szybko zaczął wstrząsać sceną sensacyjnymi występami na żywo.
Zainspirowany wspólną miłością do różnorodności rdzennych języków i kultur Meksyku, na pierwszy rzut oka odmienny duet łączy pasję do raw metalu z dodatkiem muzyki ludowej i opery.
Destrukcyjny charakter ich własnych przodków sięga zarówno głęboko w mezoamerykańską kulturę ludu Mexica/Otomi, jak i jednocześnie w hiszpańską kulturę ich represyjnych zdobywców. To sprawia, że Cabrakaän to gang zdeterminowanych, odkrywców i ambasadorów kultury. Atrakcyjność tego, co okropne – odrzuconego świata Azteków (Meksyk), Tolteków, Otomi i Majów – ma szansę stać się miejscem aspiracji dla metalowców. Wreszcie, nawet w dzisiejszych czasach wzmocnienia pozycji wyznawanie przedhiszpańskich korzeni jest nadal tematem tabu w dużej części meksykańskiego społeczeństwa.
Z nadchodzącym nowym albumem Aztlán (premiera: 17 listopada) te tabu zostaną ponownie przełamane: podczas gdy wcześniejsze prace dotyczyły bezpośrednio starożytnych kultur meksykańskich, teraz Cabrakaän zbudowały most łączący te tabu z hiszpańskim podbojem – erą kolonizacji i niewolnictwa, w której tkane były wątki folklorystyczne z Afryki i Hiszpanii do muzycznej tkanki kraju.
Na płycie Aztlán zespół łączy to wszystko ściśle w surowy folk metal, czerpiąc z różnorodnych instrumentów historycznych oprócz klasycznego instrumentarium metalowego, w tym perkusji, fletów i starożytnych artefaktów dźwiękowych. Takie artefakty zostały ponownie odkryte i odtworzone przez badacza Agustina Garcię Reyesa (znawcę historii Mezoameryki), który również wystąpił na albumie. Zespół smyczkowy składający się z wiolonczeli, skrzypiec i altówki zapewnia akustyczny kontekst albumu przypominający ścieżkę dźwiękową, podczas gdy Pat, oprócz możliwości transformacji swojego wokalu, wielokrotnie sprawia, że historyczne instrumenty rezonują z bogatym, żywym dźwiękiem zespołu.
W folk metalu wszyscy przyzwyczailiśmy się myśleć o średniowieczu lub słuchać ekscytujących historii z czasów Wikingów. Dzięki Cabrakaän, składającemu się obecnie z międzynarodowych muzyków z Meksyku, Kolumbii i Australii, którzy mieszkają zarówno w Meksyku, jak i Kanadzie, meksykańscy przodkowie i ich bóstwa zyskują głos – głośny, kolorowy, tęskny, pełen pasji i zawsze przejmujący.
Dzięki eposowi o podziemnym świecie Mictlán , śpiewanemu częściowo po hiszpańsku, a częściowo w azteckim języku Náhuatl (jeden z 62 meksykańskich języków narodowych), mamy teraz pierwszy przedsmak nadchodzącego albumu Aztlán :