Majestat to zespół eksperymentalny założony przez trzech braci. Autorzy wstrzymują się od podpowiedzi na pytanie jaką muzykę tworzą, bo założenie jest takie, aby się nie ograniczać. Z założenia ograniczenia są tylko takie, jakie sami sobie wyznaczą, ale za każdym razem są one inne. Cechą nieodłączną ich twórczości jest spontaniczność, a nieoczywistość to nieodłączny jej element. Stukanie o parapet, tykający zegar stanowiący podstawę rytmiczną utworu, szuranie ręką o bluzę, śpiew przez megafon na manifestacji niezwiązanej z tematem utworu, improwizowane solo gwizdem naturalnym to tylko niektóre z muzycznych zabiegów eksperymentalnych. Bardziej niż muzyka, eksperymentalne w Majestacie są jednak teksty. Z reguły przejawia się w nich rodzaj humoru nieoczywistego. Jest to alternatywa dla bardziej popularnych form humoru, zmierzająca bardziej do absurdu niż kabaretu.
Wśród inspiracji muzycznych autorzy wskazują na rock progresywny, psychodeliczny oraz etniczny. W instrumentarium usłyszeć można melotron (nieco zapomniany już instrument używany m.in. przez King Crimson). W niektórych utworach pojawiają się także Bębny Szamańskie. Nieco bardziej alternatywne jest jednak wykorzystanie elektronicznej szczoteczki do zębów rezonującej w pustym pudełku tekturowym, które barwą może przypominać brzmienie puzonu. Do rocka psychodelicznego autorzy zbliżają się również poprzez teksty. Oprócz tematów przyziemnych, takich jak uzależnienia, długi finansowe, problemy zawodowe, pojawiają się też nieco bardziej abstrakcyjne – inspirowane problemami natury emocjonalnej i egzystencjalnej.
W składzie osobowym Majestat przedstawia się jako:
Tomarsz Niewalczyk
Maciejusz Dosyć
Łucjan Tapczan
Wersalia Kocyńska
Dioda
Tak nas opisał Artur Orzech:
A tak przedstawił nas Tomasz Wybranowski :