Wraz z upływem czasu i emocjami poczucie całości zostaje przeniesione do muzyki na debiutanckim albumie Piper „What is the heart for?” . Hałas świata, nagła cisza, wieczna tęsknota i scena, jaką jest natura, to tematy debiutanckiego albumu fińskiej artystki Päivi Sihvonen . Piosenki, w całości napisane i skomponowane przez samą artystkę, opowiadają historię kobiety i fortepianu oraz życiowe próby i udręki. Päivi wykonuje również wszystkie piosenki, czyniąc je głęboko osobistymi i związanymi z jej własnymi doświadczeniami i emocjami, które odzwierciedlają trudy życia.
W FANTASTYCZNEJ PODRÓŻY DO MELANCHOLII
Swoje muzyczne marzenie zacząłem realizować debiutanckim albumem „Po co jest serce?”. Dzięki niemu chcę otworzyć moją muzyczną wizję fantastycznego świata, w którym można się całkowicie zanurzyć, uciec i tworzyć melodie. Ten świat może być trochę zepsuty i melancholijny, ale jest piękny. Jest mieszanką półprawd, marzeń, iluzji i fantazji, a jednocześnie jest silnie związana z naturą.
Teksty łączą utwór w historię, która przenosi się z jednej piosenki do drugiej. Każda piosenka ma wyraźną melancholię fortepianu, ale każda z nich jest wyjątkowa sama w sobie. Melancholijny fortepianowy metal, który słychać na początku albumu, trwa aż do końca w postaci żałobnych klawiszowych nut i melodii. Smutek w akordach molowych na albumie jest uderzający i łatwo zatopić się w jego pięknie.
BARWIENIA I KOLORY MUZYKI SŁYSZANEJ NA PŁYCIE
Sceną pieśni jest mocna przyroda: sosnowe lasy ze ścieżkami wypełnionymi zapachem igieł, brzegi tysięcy jezior, kwietne pola beznocnych nocy i blask zorzy polarnej wzgórz. Klimat albumu nie należy do lekkich, słychać w nim wiele smutku, który przeżywano i odczuwano w tym okresie.
Bez burzliwych doświadczeń życia historia albumu nie byłaby zabarwiona od czarnych jak węgiel krajobrazów słyszanych na początku albumu po opalizujący blask, namalowany jak klejnoty w pastelowych odcieniach. Teksty i nastroje piosenek rzeczywiście czerpią swoją siłę napędową z kwestii bycia człowiekiem. Kiedy zaczęły pojawiać się teksty, Päivi postanowiła stworzyć wokół nich atmosferę na pianinie. Cała historia została podzielona na części, z których zaczęły się przeplatać piosenki.
Album powstał we współpracy z Saku Anttila , który zaaranżował piosenki i grał na wszystkich innych instrumentach wraz z kompozycjami fortepianowymi Päivi. W muzyce można usłyszeć splecione ze sobą twórcze interpretacje pracującej pary. Rezultatem jest wielowarstwowy „muzyczny obraz”, w którym Päivi w przenośni narysowała kontury nuty fortepianu, a Saku dopełniła swoją sztukę kolorami.
Całość albumu opisuje zdanie, które pozostawiono do opowiedzenia z pierwszego utworu instrumentalnego albumu z powodu pominięcia słów:
“Po co serce..powinno się go więcej słuchać”