“Ani płyta, pod przewrotnym tytułem „Narkotyki” ani piosenki na niej zawarte, nie są apoteozą używek. Stare piosenki są moimi narkotykami i solidną ich porcją postanowiłem się podzielić. Życzę miłego odbioru.”
Jan Emil Młynarski
„Narkotyki” to najnowsze i zarazem pierwsze w karierze sygnowane własnym nazwiskiem przedsięwzięcie płytowe Jana Emila Młynarskiego. Płyta jest zbiorem przedwojennych piosenek polskich, które lider odkrywał na przestrzeni lat przy okazji działalności w ramach własnego zespołu Warszawskiego Combo Taneczne i przede wszystkim w procesie przygotowywania kolejnych audycji radiowych, w PR3 Polskiego Radia („Dancing, Salon, Ulica”) i w Radio Nowy Świat („Wesoła Warszawska Fala”). Od 2018 roku Młynarski nadał kilkaset cotygodniowych programów z przedwojenną muzyką polską. Działalność, którą sam nazywa „archeologią piosenkową” spotyka się z uznaniem nestorów i zainteresowaniem młodego pokolenia, często odłączonego od tradycji dawnej polskiej piosenki rozrywkowej. „Szukając melodii, badając życiorysy, historię, tradycję, fonografię czy dorobek poszczególnych artystów, tworzę tematyczne zbiory. Pierwsza była „Morfina” – piękne polskie tango, później walc pt. „Opium” i kiedy trafiłem na walc pt. „Kokaina” z 1938 roku, wiedziałem, że musze szukać kolejnych „narkotyków”. Poszukiwania nie trwały długo, wkrótce miałem zbiór 9-ciu nieznanych dziś utworów polskich z lat 30 XX wieku i postanowiłem przywrócić je do życia” – mówi Młynarski. Tytuł płyty zatem, jest bezpośrednim określeniem zbioru piosenek – poetyckich metafor miłości, ale też przenośnią opisującą tajemną, wciągającą moc dawnej lirycznej melodii z poetyckim, piosenkowym tekstem. Młynarski, który występuje też w roli producenta muzycznego, zaprosił do współpracy Piotra Wróbla – puzonistę, suzafonistę i aranżera, lidera zespołu instrumentów dętych blaszanych – Brass Federacja. Stare liryczne tanga i walce zabrzmiały w niespotykanym dotychczas ujęciu, bez instrumentów romantycznych, typowych dla epoki czy stylu (fortepian, skrzypce, etc…) Są trąbki, puzony, waltornia, gitara rytmiczna oraz suzafon z towarzyszeniem perkusji w wykonaniu lidera. Aranżacji dokonał Piotr Wróbel według pomysłu Młynarskiego. Specjalny udział na płycie przypadł Ani Rusowicz, która przyjęła zaproszenie Młynarskiego do stworzenia duetu w jedynym frywolnym utworze pt. „Alkohol i miłość”.
Swoim wyjątkowym talentem, na specjalną prośbę Młynarskiego, zgodziła podzielić się jedna z najwybitniejszych współczesnych polskich malarek – Aleksandra Waliszewska (ur. 1976r. ), która ofiarowała dwie swoje prace na potrzeby stworzenia okładki „Narkotyków”.
Tracklista
1.Alkohol i miłość gościnnie Ania Rusowicz muz.Satto Cresta/sł.Henryk Zbierzchowski
2.Haszysz muz.Mieczysław Słobódzki/sł.Anonim
3.Kokaina muz.Eugeniusz Miller/sł.Mieczysław Walewski
4.Narkoza muz.Jerzy Belzacki/sł.Aleksander Jellin
5.Nikotyna muz.Ryszard Frank/sł.Edgar Kirschner
6.Pocałunek (Narkotyk) muz. Wiktor Krupiński/sł.Tadeusz Stach
7.Opium muz.Artur Gold/sł.Andrzej Włast
8.Morfina muz.Satto Cresta/sł.Izabela Krebs
9.Mój smutek muz.Władysław Daniłowski/sł.Jerzy Jurandot
Personel:
Jan Emil Młynarski – koncept, śpiew, perkusja, produkcja muzyczna.
Brass Federacja:
Piotr Wróbel – suzafon, aranżacje
Maurycy Idzikokowski – trąbka
Artur Jargiło – trąbka
Szymon Białorucki – puzon
Bartek Łupiński – puzon
Marek Michalec – waltornia
Gościnnie:
Ania Rusowicz – śpiew
Wiktor Tatarek – gitara
Chór:
Maciej Starnawski, Aleksandra Radwan, Ada Kiepura, Irena Kijewska
Realizacja nagrań – Michał Kupicz, Piotr Zabrodzki Warszawa, 2022r.