Paulina Przybysz to niezastąpiona dyrektorka artystyczna co rocznego Festivalu Co Jest Grane -WOMEN’S VOICES. To Festiwal w piknikowym klimacie. Fenomenalny kolektyw wspaniałych artystek polskich zwraca uwagę na mocny kobiecy akcent w przestrzeniach muzyczno słownych.
Tak, jak w poprzednich latach festiwal miał międzypokoleniowy charakter. Na odwiedzających w każdym wieku czekała cała masa atrakcji. Oprócz koncertów wspaniałych muzyków uczestnicy festiwalu mogli spróbować jedzenia z różnych stron świata w strefie food trucków. Były też aktywności dla rodzin z dziećmi a także rozmowy z artystkami i artystami w strefie Agory muzyka. Każdego dnia można było usłyszeć aż 6 koncertów. Oprócz Kolektywu Women’s Voices wystąpili: Mrozu, Rubens, Baranovski, Margaret, Bedoes 2115, Sokół feat. Pono, Matylda/Łukasiewicz, Marika, Bokka, Nosowska.
Ciekawostka, że koncert Tymka został odwołany a Marika wystąpiła w jego miejsce ze swoim materiałem – najnowszą płytą “CYKL”
KONCERTY W PIĄTEK 16 CZERWCA:
16.30 – RUBENS
17.45 – BARANOVSKI
19.00 – MROZU
20.30 – WOMEN’S VOICES KOLEKTYW W SKŁADZIE: PAULINA PRZYBYSZ, ULIA WIENIAWA, MARGARET, ZALIA, MONIKA BORZYM;
22.00 – MARGARET
23.30 – BEDOES 2115
KONCERTY W SOBOTĘ 17 CZERWCA:
16.30 – MATYLDA/ŁUKASIEWICZ
17.45 – Marika
19.10 – BOKKA
20.30 – WOMEN’S VOICES KOLEKTYW W SKŁADZIE: PAULINA PRZYBYSZ, NOSOWSKA, NATALIA NYKIEL, OFELIA, MARIKA
22.00 – NOSOWSKA
23.30 – SOKÓŁ FEAT. PONO
WOMEN’S VOICES KOLEKTYW, czyli o wolność kobiet do bycia sobą!
W tegorocznym składzie Women’s Voices Kolektyw znalazły się zarówno artystki związane z festiwalem od lat, jak i debiutantki, które choć niedawno rozpoczęły swoja muzyczną karierę, mogą pochwalić się tysiącami fanów i fanek. Każda z nich reprezentuje inny styl muzyczny, niesie inny kolor energii swoim głosem i przekazuje swoje widzenie i czucie świata. Czasem bardzo wprost, czasem pod tajemniczą poetycką warstwą, którą słuchacze i słuchaczki odkrywają intelektem i emocjami. Łączy ich to, że nie boją się śpiewać tego, co myślą. Jako Women’s Voices Kolektyw mówią a właściwie śpiewają o ważnych sprawach dotyczących kobiecości.
Śpiewanie to zawsze akt odwagi, dlatego piosenki mają większą moc niż wypowiedziane słowa, zostają w nas na dłużej służąc przez stulecia. To były niezwykłe koncerty, w których polska kobieca scena muzyczna jednoczy się w imię wolności kobiet do bycia sobą – komentuje Paulina Przybysz, dyrektorka artystyczna Women’s Voices.
W obu składach kolektywu Women’s Voices jest oczywiście dyrektorka artystyczna projektu, Paulina Przybysz, która regularnie zachwyca publiczność autorskim materiałem oraz nowymi pomysłami na muzykę sprzed lat. W kwietniu ukazał się jej trzeci solowy album zatytułowany „Wracając”, zatem festiwalowa publiczność była jedną z pierwszych, która posłucha nowego materiału na żywo.
W piątek 16 czerwca czyli pierwszego dnia festiwalu jako kolektyw wystąpiły: Margaret, Monika Borzym, Julia Wieniawa, Zalia i Paulina Przybysz w podwójnej roli – wokalistki oraz dyrektorki artystycznej.
Margaret 10 lat temu zaczynała od popowych piosenek w sam raz do tańca, dziś odważnie rapuje o kobiecej sile, depresji i trudnych momentach w życiu. Monika Borzym koncertując na całym świecie, udowadnia, że kobiety potrafią śpiewać jazz i mają soulowe dusze. Gra z najlepszymi jazzmanami i jazzmankami z prostego powodu – w muzyce nie ma sobie równych. Jej płyty błyskawicznie pokrywają się platyną i złotem.
Najpierw z kolektywem na czele z Pauliną Przybysz dała świetne występy. Było słychać, że jest chemia z zespołem WOMEN’S VOICES. Gdy przyszedł czas na występ solowy Margaret pokazała także klasę. Dopracowany występ od strony rekwizytów, jej stylu ubioru oraz piosenek zdecydowanie był spójny z artystką.
Muzyczna przygoda Julii Wieniawy zaczęła się niespełna rok temu, kiedy wydała debiutancki album „Omamy”. Płyta została bardzo dobrze przyjęta, choć jeszcze zanim „Omamy” się ukazały, Julia musiała dzielnie stawiać czoła hejterom zarzucającym jej, że nie można być dobrym w kilku rzeczach równocześnie. Młoda artystka udowadnia na koncertach, że kiedy ma się talent, wszystko jest możliwe.
Julia Wieniawa wraz z genialnymi chórkami i perkusistką Wiktorią Jakubowską myślę, że zagrały przyzwoicie przygotowane utwory. Nie jestem dużym fanem muzyki Julii Wieniawy, ale aranżacja, pomysł na wykonanie piosenek, wszystko się zgadzało.
Najmłodszą członkinią Women’s Voices Kolektywu jest Zalia. Mimo młodego wieku, artystka ma już na koncie okrzykniętą znakomitym debiutem płytę „kocham i tęsknię”, za którą była nominowana do Fryderyka w kategorii „Fonograficzny debiut roku”.
Zalia jest wulkanem energii. Nagromadzeniem talentu, subtelności i dobrego smaku. Widać, że scena to jej żywioł a śpiewanie piosenek jej przychodzi naturalnie. Bardzo zachwyciły mnie jej występy z kolektywem. Zalia mimo nostalgicznych w większości autorskich utworów, promienieje ciepłem. Bardzo mnie to urzekło.
Drugi dzień na Co Jest Grane Festivalu razem z Pauliną Przybysz Women’s Voices Kolektyw to wsytępy Ofelii, Nosowskiej, Mariki i Natalii Nykiel.
Ofelia, wokalistka, autorka tekstów, kompozytorka i aktorka. Artystka wydała dwie płyty, na których m.in. zachęca do nauki samoakceptacji, zwraca uwagę na obecną w kraju nietolerancję inności i wykorzystuje słynny symbol ośmiu gwiazdek, by powiedzieć, że ma negatywny stosunek do obecnej władzy.
Koncert był barwny i nastawiony na jakościowe muzyczne doznania. Ofelia ma w swojej karierze dużo ciekawych projektów choćby wydany utwór z Klaudią Szafrańską “Nucę to od lat” Tak samo świetnie wyszedł jej występ z kolektywem.
Wokalistka jest także rówieśniczką Natalii Nykiel, z którą tego wieczora występowała na jednej scenie.
Nazwisko Nosowskiej pojawia się też przy okazji debiutanckiego albumu drugiej członkini Women’s Voices Kolektywu, Natalii Nykiel. Nieliczni pamiętają, że wybitna artystka pomagała młodszej koleżance w pracy nad pierwszą płytą „Lupus Electro”. Dziś Natalia Nykiel może pochwalić się już trzema albumami, licznym gronem fanów i widowiskowymi koncertami.
Elektro popowe aranżacje i dźwięki serwowane przez wokalistkę rozbrzmiewały na dawnym terenie stadionu SKRY Warszawa. Patrząc po publice wszyscy byli zachwyceni.
Obecność w składzie Katarzyny Nosowskiej to dla festiwalu wielki zaszczyt. 19 maja artystka wydała nowy album „Degrengolada”, na którym opowiada o końcach świata, żegna się z młodością i ze złudzeniami. O tym, jak bardzo pasuje do festiwalowego hasła „Wolność kobiet do bycia sobą” nie trzeba nikogo przekonywać. Publiczność Co Jest Grane Festivalu jako jedna z pierwszych mogła posłuchać „Degrengolady” na żywo.
Wraz ze swoim zespołem oraz synem rapującym na niektórych utworach, Katarzyna Nosowska kolejny raz pokazała, że jest na scenie muzycznej nie bez powodu. Artystka eksploduje taką mądrością, empatią i ciepłem, że byłem dogłębnie poruszony. W przerwach pomiędzy utworami powiedziała “To jest ważne czy umiecie w kochanie, czy może jesteście obici, chłodni okolcowani w swojej strefie” mówiła Nosowska. Po tym przed kolejną piosenką dodała “wiecie ja wierzę, że to nie możliwe żeby ten świat przestał istnieć i coś go kiedyś miało zniszczyć, za dużo tu piękna mimo tych złych rzeczy, które też się dzieją. Wierzę, że każdy z nas ma w sobie taki pręcik, który jest czuły i wrażliwy, dbajmy o niego”
Członkinią Women’s Voices Kolektywu była też Marika, która po kilku latach urlopu macierzyńskiego zaprezentowała nowy album “Cykl” poruszający kwestie macierzyństwa, dojrzałej kobiecości, mocy kobiecej natury.
Najbardziej tajemniczym okazał się występ zespołu BOKKA. Bokka to bez wątpienia jedno z najbardziej niesamowitych zjawisk na polskiej scenie alternatywnej. Twarze skrywane pod maskami to tylko wstęp do niezwykłej opowieści o nazwie Bokka. Zespół przyjął konwencję kamuflażu scenicznego, muzycy nie ujawniają swoich personaliów, tworząc tym samym unikatową – nie tylko w skali rodzimego rynku – tożsamość.
Zespół Bokka pojawił się niemal znikąd za sprawą zaprezentowanego w 2013 roku numeru Town Of Strangers, który następnie znalazł się na ich długogrającym debiucie, a po drodze narobił szumu wśród rodzimych i zagranicznych dziennikarzy. Krążek znalazł się m.in. na 4 miejscu rankingu najlepiej sprzedających się polskich płyt roku. Od tego momentu Bokka stała się nowym, jasnym punktem na mapie wschodzących polskich zespołów.
Muzycy tłumaczą swój artystyczny manifest chęcią wprowadzenia zmiany w otaczającym świecie i branży muzycznej: „Żyjemy w czasach potwornego natłoku informacji. Wokół coraz więcej osób, które wiesz, jak wyglądają, ale nie wiesz, co robią. Okazuje się, że nic nie robią, poza tym, że pozują przy ściance. Czuliśmy, że nie chcemy być częścią tego świata, że to jest ten moment, w którym możemy sprawdzić, czy muzyka obroni się sama”.
Po pozytywnym przyjęciu przez publiczność, kariera zespołu nabrała tempa. Bokka w Polsce gra zarówno solowe koncerty, jak i daje występy podczas największych muzycznych festiwali, takich jak: Tauron Nowa Muzyka, Audioriver, Orange Warsaw Festival.
Byłem pełen podziwu jak dobrze jest przygotowany festiwal myśląc także o osobach z niepełnosprawnością, które notorycznie są wykluczane z normalnego funkcjonowania na wielu imprezach kulturalnych. Tutaj Paulina Przybysz powinna dostać medal, że wszystko tak fenomenalnie działało i każdy mógł się cieszyć dobrą muzyką i swobodnym przejazdem na wózku na terenie festiwalu.
Piknikowa atmosfera mam wrażenie to rzecz fantastyczna na festiwalu Co Jest Grane, bo każdy po trudnym tygodniu w pracy czy na zajęciach lubi dobrze odpocząć!
Tłumy pod sceną, czemu mnie to nie dziwi, szczególnie w Lato.
Z nutą nostalgii, lekko w chmurach, ale z optymizmem żegnam Festiwal Co Jest Grane 2023 WOMEN’S VOICES i czekam na kolejną edycję za rok!
Foto: Matt Strociak, Piotr Siedlecki
Relacja: Piotr Siedlecki