36 lat temu ukazał się album „Appetite For Destruction” – Guns N’ Roses

Appetite for Destruction – debiutancki studyjny album amerykańskiego rockowego zespołu Guns N’ Roses, wydany w lipcu 1987 przez wytwórnię Geffen. Na płycie jest 12 utworów, cztery z nich ukazały się również w wersjach singlowych („Welcome to the Jungle”, „Sweet Child O’ Mine”, „Paradise City” i „Nightrain”).

Płyta sprzedała się w nakładzie 28 milionów egzemplarzy i jest najlepiej sprzedającym się debiutanckim krążkiem w historii muzyki .

Album został opisany w książce 1001 Albums You Must Hear Before You Die (pol. „1001 albumów, które musisz usłyszeć, zanim umrzesz”). W 2003 został sklasyfikowany na 62. miejscu listy 500 albumów wszech czasów magazynu „Rolling Stone”.

Grupa zaczęła szukać kogoś, kto wyprodukowałby ich debiut. W szukaniu pomagał im producent wykonawczy Geffen Tom Zutaut. Grupa myślała, żeby zatrudnić Roberta Johna Lange’a, ale ten okazał się zbyt drogi. Ostatecznie Guns N’ Roses zadecydowali, żeby zatrudnić kanadyjskiego producenta Mike’a Clinka.

Po jakimś czasie grupa weszła do studia Rumbo Recorders, aby nagrać Apetite for Destruction. Przez dwa tygodnie zespół wraz z Clinkiem nagrywał główne utwory. Mike Clink pracował osiemnaście godzin dziennie, nagrywając ze Slashem po południu i wieczorem, podczas gdy Axl Rose nagrywał wokale. Slash spędził godziny w studiu razem z Clinkiem, żeby konstruować jego solówki. Perkusja Stevena Adlera została nagrana przez zaledwie sześć dni, ale wokale Rose’a były nagrywane znacznie dłużej z powodu jego perfekcjonizmu. Ostatnie prace i miksowanie zostały wykonane w Mediasound Studios, a mastering w Sterling Sound w Nowym Jorku .

Część piosenek została napisana samodzielnie przez innych członków zespołu, by dokończyć je później. Są to m.in. „It’s So Easy” (Duff McKagan) i „Think About You” (Izzy Stradlin). Tekst utworu „Mr. Brownstone” jest o problemach grupy z heroiną. Duża część tekstów skupia się na młodych latach członków zespołu, np. „Out Ta Get Me” jest o problemach młodego Axla z prawem w młodości .

Album zadebiutował na 182. miejscu Billboard 200. Wszedł ponownie na listę w 1988 roku, kiedy grupa zaczęła koncertować, a teledyski do „Welcome to the Jungle” i „Paradise City” były coraz częściej puszczane w muzycznych programach . Następnie album zdobył szczyt listy przebojów i pozostał na pierwszym miejscu przez cztery tygodnie . W sumie Apetite for Destruction spędziło 147 tygodni na Billboard 200. W 2008 roku album zdobył certyfikat 18x platynowej płyty w USA ze sprzedażą ponad 18 milionów kopii, co czyni go 11 najlepiej sprzedającym się albumem w historii tego kraju . Płyta jest także najlepiej sprzedającym się debiutem w historii USA. W tym samym roku Sky News ogłosiło, że Apetite for Destruction sprzedało 28 milionów kopii na całym świecie, co czyni go jednym z najlepiej sprzedających się albumów w historii. Inne źródła mówią nawet o liczbie 30 mln.

Album uzyskał pozytywne recenzje od krytyków. Stephen Thomas Erlewine z AllMusic w swojej pięciogwiazdkowej recenzji napisał, że „Album jest punktem zwrotnym dla hard rocka”, oraz że „Album jest jednym z najlepszych heavy-metalowych albumów lat osiemdziesiątych”. Magazyn Q nazwał album „jednym z najlepszych w historii metalu”. Krytycy chwalili świetny wokal Axla Rose’a.

Lista utworów