Sonny Rollings „Go West!” w sklepach od 23 czerwca

Craft Recordings wydaje „Go West! The Contemporary Records Albums”, nową kolekcję nagrań (w wersji 3LP i 3CD), która ukazuje twórczość Sonny’ego Rollinsa pod skrzydłami wpływowej wytwórni jazzowej Lestera Koeniga z Los Angeles. 20-utworowa kolekcja, zremasterowana z oryginalnych taśm analogowych przez nagrodzonego Grammy realizatora (i byłego pracownika studia Contemporary Records) Berniego Grundmana, prezentuje dwa klasyczne albumy z katalogu legendarnego saksofonisty: „Way Out West” (nagrany w marcu 1957 roku) oraz „Sonny Rollins and the Contemporary Leaders” (z października 1958 roku). Dodatkowo usłyszymy sześć wersji alternatywnych utworów wybranych z obu albumów. Utwory te, pierwotnie wydane w 1986 roku na długo niedostępnym albumie kompilacyjnym „Contemporary Alternate Takes” pozwalają słuchaczom usłyszeć Rollinsa i jego kolegów muzyków tworzących takie kultowe nagrania jak „Way Out West” i „Come, Gone”.

Nowa edycja 3LP (wytłoczona na 180-gramowym winylu w RTI) oraz zestaw 3CD, zawierają rozszerzoną książeczkę z nowymi komentarzami wprowadzającymi, autorstwa nagrodzonego Grammy historyka muzyki Ashleya Kahna. W kolekcji znajduje się również nowy wywiad z Rollinsem, przeprowadzony przez Kahna w sierpniu 2021 roku.

„Go West! The Contemporary Records Albums” jest częścią kolekcji specjalnych wydawnictw z okazji 70-lecia Contemporary Records. Wśród kolekcji znajdują się: „Ornette Coleman – Genesis of Genius” z 2021 roku oraz seria Contemporary Records Acoustic Sounds, zawierająca różnorodne, klasyczne, 180-gramowe reedycje winylowe takich artystów jak Art Pepper, Benny Carter i Shelly Manne.

Wiosną 1957 roku, 26-letni Sonny Rollins był gotowy na nową przygodę. Przez niemal dekadę saksofonista tenorowy wspinał się po szczeblach nowojorskiej sceny jazzowej. W połowie lat 50. Rollins grał u boku takich gwiazd jak Miles Davis, Clifford Brown i Max Roach oraz Thelonious Monk i wydał swoje pierwsze albumy w Prestige Records. Saksofonista stał się również utalentowanym kompozytorem, dzięki takim kultowym już standardom jazzowym jak „Oleo”, „Airegin”, „Doxy” i „St. Thomas”. Urodzony w Harlemie artysta był mocno zakorzeniony na hard bopowej scenie Wschodniego Wybrzeża. Jednakże możliwość odkrywania pejzaży i dźwięków Zachodniego Wybrzeża (gdzie ruch cool jazzu był w pełnym rozkwicie) była dla niego niezwykle pociągająca. Co więcej, po niedawnym zakończeniu kontraktu z Prestige, Rollins nie miał już żadnych zobowiązań. Ashley Kahn w swoim nowym komentarzu pisze: „W tym okresie idea wolności często pojawia się w życiu Rollinsa. Jest to zauważalne w muzyce, którą tworzył – szczególnie w jego decyzji o występowaniu i nagrywaniu z sekcja rytmiczną bez fortepianu, co pozwoliło na swobodę harmoniczną, ale także w jego rozbudowanych improwizacjach, które przemieniły się w długie historie. Rollins codziennie rozwijał swoje brzmienie i podejście”.

W centrum sceny jazzowej Zachodniego Wybrzeża znajdowała się wytwórnia Contemporary Records. Młoda wytwórnia założona w 1951 roku przez byłego scenarzystę i producenta filmowego Lestera Koeniga, była domem dla najbardziej ekscytujących artystów z Los Angeles, w tym Shelly Manne, Barneya Kessela, Hamptona Hawesa, Arta Peppera i André Previna. Wytwórnia szybko stała się liderem w branży, posiadająca najnowocześniejsze studia nagraniowe, a Rollins chciał być tego częścią. Koenig, który zaczął łączyć muzyków ze Wschodniego i Zachodniego Wybrzeża, był równie chętny do współpracy ze wschodzącą gwiazdą.

– Myślę, że wszyscy wiedzieli o Contemporary Records. Wytwórnia miała bardzo pozytywną reputację, dobre imię – wspomina Rollins, rozmawiając z Kahnem w 2021 roku. – [Koenig] wydawał się być bardzo stanowczym facetem i bardzo czarującą osobą… Był pełen szacunku i wspierał muzykę. Znał historię.

Rollins upamiętnił swoją inauguracyjną podróż do Kalifornii albumem „Way Out West”. Album nagrany we wczesnych godzinach 7 marca z basistą Rayem Brownem i perkusistą Shellym Mannem, był pierwszym albumem saksofonisty w trio. „Way Out West” to płyta koncepcyjna, na której znalazły się oryginały („Come Gone” i utwór tytułowy), standardy („Solitude” Duke’a Ellingtona, „There Is No Greater Love” Ishama Jonesa) i westernowe klasyki: „I’m an Old Cowhand” Johnny’ego Mercera i „Wagon Wheels” Petera DeRose’a. Sesje zarejestrował realizator dźwięku Roy DuNann, którego Rollins określa mianem „Rudy Van Gelder Zachodniego Wybrzeża”.

Pamiętna grafika na okładce, sfotografowana przez Billa Claxtona, również została wymyślona przez Rollinsa. Pustynna scena przedstawia muzyka jako samotnego kowboja, wyciągającego saksofon z kabury. – Chodziłem do kina co tydzień w Harlemie i tak się złożyło, że byłem wielkim fanem kowbojów – wyjawia Rollins. – Byli moimi bohaterami i zawsze byli tymi dobrymi. Opowiadali się za sprawiedliwością. W końcu dobro zawsze wygrywało ze złem.

W 1958 roku Rollins powrócił do Los Angeles – ale tym razem był już gwiazdą. W ciągu dwóch lat od pierwszej wizyty wydał wiele albumów (w tym przełomowy „Freedom Suite”), zadebiutował w Carnegie Hall i został okrzyknięty przez krytyków najbardziej wpływowym saksofonistą tenorowym dekady. Rollins poślubił również swoją pierwszą żonę, aktorkę i modelkę Dawn Finney, którą poznał podczas swojej pierwszej podróży do Kalifornii. Jego nagranie dla Contemporary, „Sonny Rollins and the Contemporary Leaders”, zamykało ten dynamiczny etap jego kariery w latach 50. Następnie wyruszył w swoją pierwszą europejską trasę koncertową i zrobił sobie trzyletnią przerwę, przed kolejnym etapem artystycznym.

Album „Sonny Rollins and the Contemporary Leaders” powstał w październiku w ciągu zaledwie trzech dni. Materiał został nagrany w kwintecie z udziałem Manne’a (perkusja), Barneya Kessella (gitara), Hamptona Hawesa (fortepian) i Leroya Vinnegara (bas), z gościnnym udziałem wibrafonisty Victora Feldmana, z których, jak sugeruje sam tytuł, wszyscy również nagrywali jako liderzy w wytwórni. Łącząc dźwięki obu wybrzeży, album zaprezentował talenty każdego z muzyków, grających osiem standardów, w tym „Alone Together” (Schwartz/Dietz), „You” (Donaldson/Adamson) i „How High the Moon” (Lewis/Hamilton).

– Naprawdę podoba mi się mix utworów, który zrobiliśmy na albumie „Leaders”, a także to, że płyta pokazuje różnicę między muzykami z Zachodniego Wybrzeża i Wschodniego Wybrzeża w tamtych czasach – zauważa Rollins. – Tamtejsi muzycy byli jak samo Zachodnie Wybrzeże – piękny krajobraz, piękna pogoda, wszystko w tym stylu… Jazz ze Wschodniego Wybrzeża był bardziej ostry. Muzyka bebopowa, którą wtedy graliśmy, reprezentowała ten podział – słychać było tę różnicę.

Przygoda Rollinsa z Kalifornią nie dotyczyła jednak tylko krajobrazów. Dla niego te podróże i wynikające z nich albumy stanowiły wyjątkowy moment w jego życiu, wypełniony twórczymi poszukiwaniami, ekscytującym poczuciem możliwości i romansem. – Bycie na Zachodzie było dla mnie jak nowy początek – wyjaśnia. – Całe to doświadczenie w Los Angeles było momentem rozwoju. Jestem bardzo wdzięczny, że dożyłem wieku, w którym jestem i że mogłem się uczyć. Wciąż się rozwijam i uczę.

LP 1: Way Out West

Side One

1.    I’m An Old Cowhand

2.    Solitude

3.    Come, Gone

Side Two

1.    Wagon Wheels

2.    There Is No Greater Love

3.    Way Out West

LP 2: Sonny Rollins and the Contemporary Leaders

Side One

1.    I’ve Told Ev’ry Little Star

2.    Rock-A-Bye Your Baby With A Dixie Melody

3.    How High The Moon

4.    You

Side Two

1.    I’ve Found A New Baby

2.    Alone Together

3.    In The Chapel In The Moonlight

4.    The Song Is You

LP3: Contemporary Alternate Takes

Side One

1.    I’m An Old Cowhand (Alternate Take)

2.    Come, Gone (Alternate Take)

Side Two

1.    Way Out West (Alternate Take)

2.    The Song Is You (Alternate Take)

3.    You (Alternate Take)

4.    I’ve Found A New Baby (Alternate Take)

Disc 1: Way Out West

1.    I’m An Old Cowhand

2.    Solitude

3.    Come, Gone

4.    Wagon Wheels

5.    There Is No Greater Love

6.    Way Out West

Disc 2: Sonny Rollins and the Contemporary Leaders

1.    I’ve Told Ev’ry Little Star

2.    Rock-A-Bye Your Baby With A Dixie Melody

3.    How High The Moon

4.    You

5.    I’ve Found A New Baby

6.    Alone Together

7.    In The Chapel In The Moonlight

8.    The Song Is You

Disc 3: Contemporary Alternate Takes

1.    I’m An Old Cowhand (Alternate Take)

2.    Come, Gone (Alternate Take)

3.    Way Out West (Alternate Take)

4.    The Song Is You (Alternate Take)

5.    You (Alternate Take)

6.    I’ve Found A New Baby (Alternate Take)