Wieczór otwierał ciekawie zapowiadający się projekt BRATAKUS ze Szkocji: dwie dziewczyny i automat perkusyjny, na głośnikach słuszne skojarzenia z L7 i Bikini Kill…
…natomiast ja zdążyłem na występ polskiej reprezentacji w postaci The STUBS, na których występie szczególnie mi zależało z racji wysokiego mniemania na temat dźwięków generowanych przez trio oraz energii jaką muzycy emanują na scenie – no i oczekiwania potwierdziły się! Solidna porcja garażowego rock & rolla z rysem punk rocka: patronat MC5 i The Stooges utrzymywał się nad tym wieczorem! Panowie Tomek, Radek i Dominik dali dowód, że są zespołem-diamentem na polskiej scenie hałasu, dodając jasny przekaz społeczny!
Po czym weszli The HIVES…
Próbuję sobie przypomnieć koncert, który od razu, bez rozgrzewki, złapał mnie za uszy i zaczął tarmosić, kotłować i turbować, od samego początku do samego końca!! Powracający po latach milczenia, promujący najnowszy album ‘Death Of Randy Fitzsimmons’ Szwedzi zgotowali istny teatr rock & rolla.
Teatr, bo oprócz dźwięków niezwykle ważna jest także oprawa wizualna i konferansjerka: zamaskowani ninja jako techniczni, jednolite garnitury zdobione świecącymi w ciemności wzorami czy prosta, ale przemyślana i przepracowana choreografia zespołu. No i genialny w swym szaleństwie kontakt z publiką Howlin’ Pelle Almqvista, wrzeszczącego jak szalony w utworach, a w przerwach nawijający jak kierownik licytacji rodem z Teksasu.
Hiperenergetyczne show jest oczywiście stosownym uzupełnieniem muzyki, a tutaj wybucha mieszanka melodyjnego punka z Kaliforni i garażowego proto punka z Detroit, czyli The Offspring i Green Day spotykają się z MC5 i The Stooges w Szwecji, dodając brytyjskiej ekspresji Stonesów i The Who!
Mocny to był wieczór, definiujący jak może brzmieć współczesny rock & roll, śmiało sięgający po inspiracją hałaśliwą tradycją.
Qstosz Dawid Odija